Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmentĭor - Diatesi attiva

(ēmentĭor, ēmentīris, ementitus sum, ēmentīri)

verbo transitivo deponente IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmentĭor
 II sing. ēmentīris, ēmentīre
 III sing. ēmentītur
 I plur. ēmentīmur
 II plur. ēmentimĭni
 III plur. ēmentiuntur
IMPERFETTO
 I sing. ēmentiēbar
 II sing. ēmentiebāris, ēmentiebāre
 III sing. ēmentiebātur
 I plur. ēmentiebāmur
 II plur. ēmentiebamĭni
 III plur. ēmentiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmentĭar
 II sing. ēmentiēris, ēmentiēre
 III sing. ēmentiētur
 I plur. ēmentiēmur
 II plur. ēmentiemĭni
 III plur. ēmentientur
PERFETTO
 I sing. ementitus, –a, –um sum
 II sing. ementitus, –a, –um es
 III sing. ementitus, –a, –um est
 I plur. ementiti, –ae, –a sumus
 II plur. ementiti, –ae, –a estis
 III plur. ementiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. ementitus, –a, –um eram
 II sing. ementitus, –a, –um eras
 III sing. ementitus, –a, –um erat
 I plur. ementiti, –ae, –a eramus
 II plur. ementiti, –ae, –a eratis
 III plur. ementiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. ementitus, –a, –um ero
 II sing. ementitus, –a, –um eris
 III sing. ementitus, –a, –um erit
 I plur. ementiti, –ae, –a erimus
 II plur. ementiti, –ae, –a eritis
 III plur. ementiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmentĭar
 II sing. ēmentiāris, ēmentiāre
 III sing. ēmentiātur
 I plur. ēmentiāmur
 II plur. ēmentiamĭni
 III plur. ēmentiantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmentīrer
 II sing. ēmentirēris, ēmentirēre
 III sing. ēmentirētur
 I plur. ēmentirēmur
 II plur. ēmentirēmini
 III plur. ēmentirentur
PERFETTO
 I sing. ementitus, –a, –um sim
 II sing. ementitus, –a, –um sis
 III sing. ementitus, –a, –um sit
 I plur. ementiti, –ae, –a simus
 II plur. ementiti, –ae, –a sitis
 III plur. ementiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. ementitus, –a, –um essem
 II sing. ementitus, –a, –um esses
 III sing. ementitus, –a, –um esset
 I plur. ementiti, –ae, –a essemus
 II plur. ementiti, –ae, –a essetis
 III plur. ementiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmentīre
 II plur. ēmentimĭni
FUTURO
 II sing. ēmentītor
 III sing. ēmentītor
 II plur. –
 III plur. ēmentiuntor
INFINITO
PRESENTE
 ēmentīri
PERFETTO
 Singolare: ementitus, –a, –um esse
 Plurale: ementiti, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: ementitūrūm, –am, –ūm
 Plurale: ementitūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
 ēmentiens, –ientis
FUTURO
 ementitūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: ementitum
 Passivo: ementitu
GERUNDIO
 Genitivo: ēmentiendi
 Dativo: ēmentiendo
 Accusativo: ad ēmentiendum
 Ablativo: ēmentiendo
 
GERUNDIVO
 ēmentiendus, –a, –um


<<  ēmentiens ementitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMENTIOR100}} ---CACHE---