Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmĕrĕor - Diatesi passiva

(ēmĕrĕo, ēmĕres, emerui, emeritum, ēmĕrēre)

verbo transitivo e intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmĕrĕor
 II sing. ēmĕrēris, ēmĕrēre
 III sing. ēmĕrētur
 I plur. ēmĕrēmur
 II plur. ēmĕremĭni
 III plur. ēmĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. ēmĕrēbar
 II sing. ēmĕrebāris, ēmĕrebāre
 III sing. ēmĕrebātur
 I plur. ēmĕrebāmur
 II plur. ēmĕrebamĭni
 III plur. ēmĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmĕrēbor
 II sing. ēmĕrebĕris, ēmĕrebĕre
 III sing. ēmĕrebĭtur
 I plur. ēmĕrebĭmur
 II plur. ēmĕrebimĭni
 III plur. ēmĕrebuntur
PERFETTO
 I sing. emeritus, –a, –um sum
 II sing. emeritus, –a, –um es
 III sing. emeritus, –a, –um est
 I plur. emeriti, –ae, –a sumus
 II plur. emeriti, –ae, –a estis
 III plur. emeriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emeritus, –a, –um eram
 II sing. emeritus, –a, –um eras
 III sing. emeritus, –a, –um erat
 I plur. emeriti, –ae, –a eramus
 II plur. emeriti, –ae, –a eratis
 III plur. emeriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emeritus, –a, –um ero
 II sing. emeritus, –a, –um eris
 III sing. emeritus, –a, –um erit
 I plur. emeriti, –ae, –a erimus
 II plur. emeriti, –ae, –a eritis
 III plur. emeriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmĕrĕar
 II sing. ēmĕreāris, ēmĕreāre
 III sing. ēmĕreātur
 I plur. ēmĕreāmur
 II plur. ēmĕreamĭni
 III plur. ēmĕreantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmĕrērer
 II sing. ēmĕrerēris, ēmĕrerēre
 III sing. ēmĕrerētur
 I plur. ēmĕrerēmur
 II plur. ēmĕreremĭni
 III plur. ēmĕrerentur
PERFETTO
 I sing. emeritus, –a, –um sim
 II sing. emeritus, –a, –um sis
 III sing. emeritus, –a, –um sit
 I plur. emeriti, –ae, –a simus
 II plur. emeriti, –ae, –a sitis
 III plur. emeriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emeritus, –a, –um essem
 II sing. emeritus, –a, –um esses
 III sing. emeritus, –a, –um esset
 I plur. emeriti, –ae, –a essemus
 II plur. emeriti, –ae, –a essetis
 III plur. emeriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmĕrēre
 II plur. ēmĕremĭni
FUTURO
 II sing. ēmĕrētor
 III sing. ēmĕrētor
 II plur. –
 III plur. ēmĕrentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 emeritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēmĕrēri
PERFETTO
 Singolare: emeritus, –a, –um esse
 Plurale: emeriti, –ae, –a esse
FUTURO
 emeritum esse
GERUNDIVO
 ēmĕrendus, –a, –um
SUPINO
 emeritu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēmĕrĕo ēmĕrĕor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMEREOR100}} ---CACHE---