Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmendor - Diatesi passiva

(ēmendo, ēmendas, emendavi, emendatum, ēmendāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmendor
 II sing. ēmendāris, ēmendāre
 III sing. ēmendātur
 I plur. ēmendāmur
 II plur. ēmendamĭni
 III plur. ēmendantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmendābar
 II sing. ēmendabāris, ēmendabāre
 III sing. ēmendabātur
 I plur. ēmendabāmur
 II plur. ēmendabamĭni
 III plur. ēmendabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmendābor
 II sing. ēmendabĕris, ēmendabĕre
 III sing. ēmendabĭtur
 I plur. ēmendabĭmur
 II plur. ēmendabimĭni
 III plur. ēmendabuntur
PERFETTO
 I sing. emendatus, –a, –um sum
 II sing. emendatus, –a, –um es
 III sing. emendatus, –a, –um est
 I plur. emendati, –ae, –a sumus
 II plur. emendati, –ae, –a estis
 III plur. emendati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emendatus, –a, –um eram
 II sing. emendatus, –a, –um eras
 III sing. emendatus, –a, –um erat
 I plur. emendati, –ae, –a eramus
 II plur. emendati, –ae, –a eratis
 III plur. emendati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emendatus, –a, –um ero
 II sing. emendatus, –a, –um eris
 III sing. emendatus, –a, –um erit
 I plur. emendati, –ae, –a erimus
 II plur. emendati, –ae, –a eritis
 III plur. emendati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmender
 II sing. ēmendēris, ēmendēre
 III sing. ēmendētur
 I plur. ēmendēmur
 II plur. ēmendemĭni
 III plur. ēmendentur
IMPERFETTO
 I sing. ēmendārer
 II sing. ēmendarēris, ēmendarēre
 III sing. ēmendarētur
 I plur. ēmendarēmur
 II plur. ēmendaremĭni
 III plur. ēmendarentur
PERFETTO
 I sing. emendatus, –a, –um sim
 II sing. emendatus, –a, –um sis
 III sing. emendatus, –a, –um sit
 I plur. emendati, –ae, –a simus
 II plur. emendati, –ae, –a sitis
 III plur. emendati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emendatus, –a, –um essem
 II sing. emendatus, –a, –um esses
 III sing. emendatus, –a, –um esset
 I plur. emendati, –ae, –a essemus
 II plur. emendati, –ae, –a essetis
 III plur. emendati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmendāre
 II plur. ēmendamĭni
FUTURO
 II sing. ēmendātor
 III sing. ēmendātor
 II plur. –
 III plur. ēmendantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 emendatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēmendāri
PERFETTO
 Singolare: emendatus, –a, –um esse
 Plurale: emendati, –ae, –a esse
FUTURO
 emendatum esse
GERUNDIVO
 ēmendandus, –a, –um
SUPINO
 emendatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēmendo ĕmens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMENDOR100}} ---CACHE---