Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmĕor - Diatesi passiva

(ēmĕo, ēmĕas, emeatum, ēmĕāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmĕor
 II sing. ēmĕāris, ēmĕāre
 III sing. ēmĕātur
 I plur. ēmĕāmur
 II plur. ēmĕamĭni
 III plur. ēmĕantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmĕābar
 II sing. ēmĕabāris, ēmĕabāre
 III sing. ēmĕabātur
 I plur. ēmĕabāmur
 II plur. ēmĕabamĭni
 III plur. ēmĕabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmĕābor
 II sing. ēmĕabĕris, ēmĕabĕre
 III sing. ēmĕabĭtur
 I plur. ēmĕabĭmur
 II plur. ēmĕabimĭni
 III plur. ēmĕabuntur
PERFETTO
 I sing. emeatus, –a, –um sum
 II sing. emeatus, –a, –um es
 III sing. emeatus, –a, –um est
 I plur. emeati, –ae, –a sumus
 II plur. emeati, –ae, –a estis
 III plur. emeati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emeatus, –a, –um eram
 II sing. emeatus, –a, –um eras
 III sing. emeatus, –a, –um erat
 I plur. emeati, –ae, –a eramus
 II plur. emeati, –ae, –a eratis
 III plur. emeati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emeatus, –a, –um ero
 II sing. emeatus, –a, –um eris
 III sing. emeatus, –a, –um erit
 I plur. emeati, –ae, –a erimus
 II plur. emeati, –ae, –a eritis
 III plur. emeati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmĕer
 II sing. ēmĕēris, ēmĕēre
 III sing. ēmĕētur
 I plur. ēmĕēmur
 II plur. ēmĕemĭni
 III plur. ēmĕentur
IMPERFETTO
 I sing. ēmĕārer
 II sing. ēmĕarēris, ēmĕarēre
 III sing. ēmĕarētur
 I plur. ēmĕarēmur
 II plur. ēmĕaremĭni
 III plur. ēmĕarentur
PERFETTO
 I sing. emeatus, –a, –um sim
 II sing. emeatus, –a, –um sis
 III sing. emeatus, –a, –um sit
 I plur. emeati, –ae, –a simus
 II plur. emeati, –ae, –a sitis
 III plur. emeati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emeatus, –a, –um essem
 II sing. emeatus, –a, –um esses
 III sing. emeatus, –a, –um esset
 I plur. emeati, –ae, –a essemus
 II plur. emeati, –ae, –a essetis
 III plur. emeati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmĕāre
 II plur. ēmĕamĭni
FUTURO
 II sing. ēmĕātor
 III sing. ēmĕātor
 II plur. –
 III plur. ēmĕantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 emeatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēmĕāri
PERFETTO
 Singolare: emeatus, –a, –um esse
 Plurale: emeati, –ae, –a esse
FUTURO
 emeatum esse
GERUNDIVO
 ēmĕandus, –a, –um
SUPINO
 emeatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēmĕo ēmercans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMEOR100}} ---CACHE---