Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concămăror - Diatesi passiva

(concămăro, concămăras, concamaravi, concamaratum, concămărāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concămăror
 II sing. concămărāris, concămărāre
 III sing. concămărātur
 I plur. concămărāmur
 II plur. concămăramĭni
 III plur. concămărantur
IMPERFETTO
 I sing. concămărābar
 II sing. concămărabāris, concămărabāre
 III sing. concămărabātur
 I plur. concămărabāmur
 II plur. concămărabamĭni
 III plur. concămărabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concămărābor
 II sing. concămărabĕris, concămărabĕre
 III sing. concămărabĭtur
 I plur. concămărabĭmur
 II plur. concămărabimĭni
 III plur. concămărabuntur
PERFETTO
 I sing. concamaratus, –a, –um sum
 II sing. concamaratus, –a, –um es
 III sing. concamaratus, –a, –um est
 I plur. concamarati, –ae, –a sumus
 II plur. concamarati, –ae, –a estis
 III plur. concamarati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concamaratus, –a, –um eram
 II sing. concamaratus, –a, –um eras
 III sing. concamaratus, –a, –um erat
 I plur. concamarati, –ae, –a eramus
 II plur. concamarati, –ae, –a eratis
 III plur. concamarati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concamaratus, –a, –um ero
 II sing. concamaratus, –a, –um eris
 III sing. concamaratus, –a, –um erit
 I plur. concamarati, –ae, –a erimus
 II plur. concamarati, –ae, –a eritis
 III plur. concamarati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concămărer
 II sing. concămărēris, concămărēre
 III sing. concămărētur
 I plur. concămărēmur
 II plur. concămăremĭni
 III plur. concămărentur
IMPERFETTO
 I sing. concămărārer
 II sing. concămărarēris, concămărarēre
 III sing. concămărarētur
 I plur. concămărarēmur
 II plur. concămăraremĭni
 III plur. concămărarentur
PERFETTO
 I sing. concamaratus, –a, –um sim
 II sing. concamaratus, –a, –um sis
 III sing. concamaratus, –a, –um sit
 I plur. concamarati, –ae, –a simus
 II plur. concamarati, –ae, –a sitis
 III plur. concamarati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concamaratus, –a, –um essem
 II sing. concamaratus, –a, –um esses
 III sing. concamaratus, –a, –um esset
 I plur. concamarati, –ae, –a essemus
 II plur. concamarati, –ae, –a essetis
 III plur. concamarati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concămărāre
 II plur. concămăramĭni
FUTURO
 II sing. concămărātor
 III sing. concămărātor
 II plur. –
 III plur. concămărantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concamaratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concămărāri
PERFETTO
 Singolare: concamaratus, –a, –um esse
 Plurale: concamarati, –ae, –a esse
FUTURO
 concamaratum esse
GERUNDIVO
 concămărandus, –a, –um
SUPINO
 concamaratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concămăro concămĕrans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCAMAROR100}} ---CACHE---