Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | concămăror |
II sing. | concămărāris, concămărāre |
III sing. | concămărātur |
I plur. | concămărāmur |
II plur. | concămăramĭni |
III plur. | concămărantur |
IMPERFETTO |
I sing. | concămărābar |
II sing. | concămărabāris, concămărabāre |
III sing. | concămărabātur |
I plur. | concămărabāmur |
II plur. | concămărabamĭni |
III plur. | concămărabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | concămărābor |
II sing. | concămărabĕris, concămărabĕre |
III sing. | concămărabĭtur |
I plur. | concămărabĭmur |
II plur. | concămărabimĭni |
III plur. | concămărabuntur |
PERFETTO |
I sing. | concamaratus, –a, –um sum |
II sing. | concamaratus, –a, –um es |
III sing. | concamaratus, –a, –um est |
I plur. | concamarati, –ae, –a sumus |
II plur. | concamarati, –ae, –a estis |
III plur. | concamarati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concamaratus, –a, –um eram |
II sing. | concamaratus, –a, –um eras |
III sing. | concamaratus, –a, –um erat |
I plur. | concamarati, –ae, –a eramus |
II plur. | concamarati, –ae, –a eratis |
III plur. | concamarati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | concamaratus, –a, –um ero |
II sing. | concamaratus, –a, –um eris |
III sing. | concamaratus, –a, –um erit |
I plur. | concamarati, –ae, –a erimus |
II plur. | concamarati, –ae, –a eritis |
III plur. | concamarati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | concămărer |
II sing. | concămărēris, concămărēre |
III sing. | concămărētur |
I plur. | concămărēmur |
II plur. | concămăremĭni |
III plur. | concămărentur |
IMPERFETTO |
I sing. | concămărārer |
II sing. | concămărarēris, concămărarēre |
III sing. | concămărarētur |
I plur. | concămărarēmur |
II plur. | concămăraremĭni |
III plur. | concămărarentur |
PERFETTO |
I sing. | concamaratus, –a, –um sim |
II sing. | concamaratus, –a, –um sis |
III sing. | concamaratus, –a, –um sit |
I plur. | concamarati, –ae, –a simus |
II plur. | concamarati, –ae, –a sitis |
III plur. | concamarati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concamaratus, –a, –um essem |
II sing. | concamaratus, –a, –um esses |
III sing. | concamaratus, –a, –um esset |
I plur. | concamarati, –ae, –a essemus |
II plur. | concamarati, –ae, –a essetis |
III plur. | concamarati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | concămărāre |
II plur. | concămăramĭni |
FUTURO |
II sing. | concămărātor |
III sing. | concămărātor |
II plur. | – |
III plur. | concămărantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
concamaratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
concămărāri |
PERFETTO |
Singolare: | concamaratus, –a, –um esse |
Plurale: | concamarati, –ae, –a esse |
FUTURO |
concamaratum esse |
GERUNDIVO |
concămărandus, –a, –um |
SUPINO |
concamaratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCAMAROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|