Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concămĕro - Diatesi attiva

(concămĕro, concămĕras, concameravi, concameratum, concămĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concămĕro
 II sing. concămĕras
 III sing. concămĕrat
 I plur. concămĕrāmus
 II plur. concămĕrātis
 III plur. concămĕrant
IMPERFETTO
 I sing. concămĕrābam
 II sing. concămĕrābas
 III sing. concămĕrābat
 I plur. concămĕrabāmus
 II plur. concămĕrabātis
 III plur. concămĕrābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concămĕrābo
 II sing. concămĕrābis
 III sing. concămĕrābit
 I plur. concămĕrabĭmus
 II plur. concămĕrabĭtis
 III plur. concămĕrābunt
PERFETTO
 I sing. concameravi
 II sing. concameravisti
 III sing. concameravit
 I plur. concameravĭmus
 II plur. concameravistis
 III plur. concameravērunt, concameravēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concameravĕram
 II sing. concameravĕras
 III sing. concameravĕrat
 I plur. concameraverāmus
 II plur. concameraverātis
 III plur. concameravĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concameravĕro
 II sing. concameravĕris
 III sing. concameravĕrit
 I plur. concameraverĭmus
 II plur. concameraverĭtis
 III plur. concameravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concămĕrem
 II sing. concămĕres
 III sing. concămĕret
 I plur. concămĕrēmus
 II plur. concămĕrētis
 III plur. concămĕrent
IMPERFETTO
 I sing. concămĕrārem
 II sing. concămĕrāres
 III sing. concămĕrāret
 I plur. concămĕrarēmus
 II plur. concămĕrarētis
 III plur. concămĕrārent
PERFETTO
 I sing. concameravĕrim
 II sing. concameravĕris
 III sing. concameravĕrit
 I plur. concameraverĭmus
 II plur. concameraverĭtis
 III plur. concameravĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concameravissem
 II sing. concameravisses
 III sing. concameravisset
 I plur. concameravissēmus
 II plur. concameravissētis
 III plur. concameravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concămĕra
 II plur. concămĕrāte
FUTURO
 II sing. concămĕrāto
 III sing. concămĕrāto
 II plur. concămĕratōte
 III plur. concămĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
 concămĕrans, –antis
FUTURO
 concameratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 concămĕrāre
PERFETTO
 concameravisse
FUTURO
 Singolare: concameratūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: concameratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: concămĕrandi
 Dativo: concămĕrando
 Accusativo: ad concămĕrandum
 Ablativo: concămĕrando
SUPINO
 concameratum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  concameratus concămĕror  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCAMERO100}} ---CACHE---