Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concămĕror - Diatesi passiva

(concămĕro, concămĕras, concameravi, concameratum, concămĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concămĕror
 II sing. concămĕrāris, concămĕrāre
 III sing. concămĕrātur
 I plur. concămĕrāmur
 II plur. concămĕramĭni
 III plur. concămĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. concămĕrābar
 II sing. concămĕrabāris, concămĕrabāre
 III sing. concămĕrabātur
 I plur. concămĕrabāmur
 II plur. concămĕrabamĭni
 III plur. concămĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concămĕrābor
 II sing. concămĕrabĕris, concămĕrabĕre
 III sing. concămĕrabĭtur
 I plur. concămĕrabĭmur
 II plur. concămĕrabimĭni
 III plur. concămĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. concameratus, –a, –um sum
 II sing. concameratus, –a, –um es
 III sing. concameratus, –a, –um est
 I plur. concamerati, –ae, –a sumus
 II plur. concamerati, –ae, –a estis
 III plur. concamerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concameratus, –a, –um eram
 II sing. concameratus, –a, –um eras
 III sing. concameratus, –a, –um erat
 I plur. concamerati, –ae, –a eramus
 II plur. concamerati, –ae, –a eratis
 III plur. concamerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concameratus, –a, –um ero
 II sing. concameratus, –a, –um eris
 III sing. concameratus, –a, –um erit
 I plur. concamerati, –ae, –a erimus
 II plur. concamerati, –ae, –a eritis
 III plur. concamerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concămĕrer
 II sing. concămĕrēris, concămĕrēre
 III sing. concămĕrētur
 I plur. concămĕrēmur
 II plur. concămĕremĭni
 III plur. concămĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. concămĕrārer
 II sing. concămĕrarēris, concămĕrarēre
 III sing. concămĕrarētur
 I plur. concămĕrarēmur
 II plur. concămĕraremĭni
 III plur. concămĕrarentur
PERFETTO
 I sing. concameratus, –a, –um sim
 II sing. concameratus, –a, –um sis
 III sing. concameratus, –a, –um sit
 I plur. concamerati, –ae, –a simus
 II plur. concamerati, –ae, –a sitis
 III plur. concamerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concameratus, –a, –um essem
 II sing. concameratus, –a, –um esses
 III sing. concameratus, –a, –um esset
 I plur. concamerati, –ae, –a essemus
 II plur. concamerati, –ae, –a essetis
 III plur. concamerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concămĕrāre
 II plur. concămĕramĭni
FUTURO
 II sing. concămĕrātor
 III sing. concămĕrātor
 II plur. –
 III plur. concămĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concameratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concămĕrāri
PERFETTO
 Singolare: concameratus, –a, –um esse
 Plurale: concamerati, –ae, –a esse
FUTURO
 concameratum esse
GERUNDIVO
 concămĕrandus, –a, –um
SUPINO
 concameratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concămĕro Concăni  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCAMEROR100}} ---CACHE---