Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | effūtĭo |
II sing. | effūtis |
III sing. | effūtit |
I plur. | effūtīmus |
II plur. | effūtītis |
III plur. | effūtĭunt |
IMPERFETTO |
I sing. | effūtiēbam |
II sing. | effūtiēbas |
III sing. | effūtiēbat |
I plur. | effūtiebāmus |
II plur. | effūtiebātis |
III plur. | effūtiēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | effūtĭam |
II sing. | effūtĭes |
III sing. | effūtĭet |
I plur. | effūtiēmus |
II plur. | effūtiētis |
III plur. | effūtĭent |
PERFETTO |
I sing. | effutii o effutivi |
II sing. | effutiisti o effutivisti |
III sing. | effutiit o effutivit |
I plur. | effutiĭmus o effutivĭmus |
II plur. | effutiistis o effutivistis |
III plur. | effutiērunt o effutivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | effutiĕram o effutivĕram |
II sing. | effutiĕras o effutivĕras |
III sing. | effutiĕrat o effutivĕrat |
I plur. | effutierāmus o effutiverāmus |
II plur. | effutierātis o effutiverātis |
III plur. | effutiĕrant o effutivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | effutiĕro o effutivĕro |
II sing. | effutiĕris o effutivĕris |
III sing. | effutiĕrit o effutivĕrit |
I plur. | effutierĭmus o effutiverĭmus |
II plur. | effutierĭtis o effutiverĭtis |
III plur. | effutiĕrint o effutivĕrint |
PRESENTE |
I sing. | effūtĭam |
II sing. | effūtĭas |
III sing. | effūtĭat |
I plur. | effūtiāmus |
II plur. | effūtiātis |
III plur. | effūtĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | effūtīrem |
II sing. | effūtīres |
III sing. | effūtīret |
I plur. | effūtirēmus |
II plur. | effūtirētis |
III plur. | effūtīrent |
PERFETTO |
I sing. | effutiĕrim o effutivĕrim |
II sing. | effutiĕris o effutivĕris |
III sing. | effutiĕrit o effutivĕrit |
I plur. | effutierĭmus o effutiverĭmus |
II plur. | effutierĭtis o effutiverĭtis |
III plur. | effutiĕrint o effutivĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | effutiissem o effutivissem |
II sing. | effutiisses o effutivisses |
III sing. | effutiisset o effutivisset |
I plur. | effutiissēmus o effutivissēmus |
II plur. | effutiissētis o effutivissētis |
III plur. | effutiissent o effutivissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | effūti |
II plur. | effūtīte |
FUTURO |
II sing. | effūtīto |
III sing. | effūtīto |
II plur. | effūtitōte |
III plur. | effūtiunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
effūtiens, –ientis |
FUTURO |
effutitūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
effūtīre |
PERFETTO |
effutiisse o effutivisse |
FUTURO |
Singolare: | effutitūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | effutitūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | effūtiendi |
Dativo: | effūtiendo |
Accusativo: | ad effūtiendum |
Ablativo: | effūtiendo |
SUPINO |
effutitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFUTIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|