Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | effŭtŭor |
II sing. | effŭtŭĕris, effŭtŭĕre |
III sing. | effŭtŭĭtur |
I plur. | effŭtŭĭmur |
II plur. | effŭtŭimĭni |
III plur. | effŭtŭuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | effŭtŭēbar |
II sing. | effŭtŭebāris, effŭtŭebāre |
III sing. | effŭtŭebātur |
I plur. | effŭtŭebāmur |
II plur. | effŭtŭebamĭni |
III plur. | effŭtŭebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | effŭtŭar |
II sing. | effŭtŭēris, effŭtŭēre |
III sing. | effŭtŭētur |
I plur. | effŭtŭēmur |
II plur. | effŭtŭemĭni |
III plur. | effŭtŭentur |
PERFETTO |
I sing. | effututus, –a, –um sum |
II sing. | effututus, –a, –um es |
III sing. | effututus, –a, –um est |
I plur. | effututi, –ae, –a sumus |
II plur. | effututi, –ae, –a estis |
III plur. | effututi, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | effututus, –a, –um eram |
II sing. | effututus, –a, –um eras |
III sing. | effututus, –a, –um erat |
I plur. | effututi, –ae, –a eramus |
II plur. | effututi, –ae, –a eratis |
III plur. | effututi, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | effututus, –a, –um ero |
II sing. | effututus, –a, –um eris |
III sing. | effututus, –a, –um erit |
I plur. | effututi, –ae, –a erimus |
II plur. | effututi, –ae, –a eritis |
III plur. | effututi, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | effŭtŭar |
II sing. | effŭtŭāris, effŭtŭāre |
III sing. | effŭtŭātur |
I plur. | effŭtŭāmur |
II plur. | effŭtŭamĭni |
III plur. | effŭtŭantur |
IMPERFETTO |
I sing. | effŭtŭĕrer |
II sing. | effŭtŭerēris, effŭtŭerēre |
III sing. | effŭtŭerētur |
I plur. | effŭtŭerēmur |
II plur. | effŭtŭeremĭni |
III plur. | effŭtŭerentur |
PERFETTO |
I sing. | effututus, –a, –um sim |
II sing. | effututus, –a, –um sis |
III sing. | effututus, –a, –um sit |
I plur. | effututi, –ae, –a simus |
II plur. | effututi, –ae, –a sitis |
III plur. | effututi, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | effututus, –a, –um essem |
II sing. | effututus, –a, –um esses |
III sing. | effututus, –a, –um esset |
I plur. | effututi, –ae, –a essemus |
II plur. | effututi, –ae, –a essetis |
III plur. | effututi, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | effŭtŭĕre |
II plur. | effŭtŭimĭni |
FUTURO |
II sing. | effŭtŭĭtor |
III sing. | effŭtŭĭtor |
II plur. | – |
III plur. | effŭtŭuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
effututus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
effŭtŭi |
PERFETTO |
Singolare: | effututus, –a, –um esse |
Plurale: | effututi, –ae, –a esse |
FUTURO |
effututum esse |
GERUNDIVO |
effŭtŭendus, –a, –um |
SUPINO |
effututu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EFFUTUOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|