PERFETTO |
I sing. | effuttii o effuttivi |
II sing. | effuttiisti o effuttivisti |
III sing. | effuttiit o effuttivit |
I plur. | effuttiĭmus o effuttivĭmus |
II plur. | effuttiistis o effuttivistis |
III plur. | effuttiērunt o effuttivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | effuttiĕram o effuttivĕram |
II sing. | effuttiĕras o effuttivĕras |
III sing. | effuttiĕrat o effuttivĕrat |
I plur. | effuttierāmus o effuttiverāmus |
II plur. | effuttierātis o effuttiverātis |
III plur. | effuttiĕrant o effuttivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | effuttiĕro o effuttivĕro |
II sing. | effuttiĕris o effuttivĕris |
III sing. | effuttiĕrit o effuttivĕrit |
I plur. | effuttierĭmus o effuttiverĭmus |
II plur. | effuttierĭtis o effuttiverĭtis |
III plur. | effuttiĕrint o effuttivĕrint |