Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praelĭgor - Diatesi passiva

(praelĭgo, praelĭgas, praeligavi, praeligatum, praelĭgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praelĭgor
 II sing. praelĭgāris, praelĭgāre
 III sing. praelĭgātur
 I plur. praelĭgāmur
 II plur. praelĭgamĭni
 III plur. praelĭgantur
IMPERFETTO
 I sing. praelĭgābar
 II sing. praelĭgabāris, praelĭgabāre
 III sing. praelĭgabātur
 I plur. praelĭgabāmur
 II plur. praelĭgabamĭni
 III plur. praelĭgabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praelĭgābor
 II sing. praelĭgabĕris, praelĭgabĕre
 III sing. praelĭgabĭtur
 I plur. praelĭgabĭmur
 II plur. praelĭgabimĭni
 III plur. praelĭgabuntur
PERFETTO
 I sing. praeligatus, –a, –um sum
 II sing. praeligatus, –a, –um es
 III sing. praeligatus, –a, –um est
 I plur. praeligati, –ae, –a sumus
 II plur. praeligati, –ae, –a estis
 III plur. praeligati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeligatus, –a, –um eram
 II sing. praeligatus, –a, –um eras
 III sing. praeligatus, –a, –um erat
 I plur. praeligati, –ae, –a eramus
 II plur. praeligati, –ae, –a eratis
 III plur. praeligati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praeligatus, –a, –um ero
 II sing. praeligatus, –a, –um eris
 III sing. praeligatus, –a, –um erit
 I plur. praeligati, –ae, –a erimus
 II plur. praeligati, –ae, –a eritis
 III plur. praeligati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praelĭger
 II sing. praelĭgēris, praelĭgēre
 III sing. praelĭgētur
 I plur. praelĭgēmur
 II plur. praelĭgemĭni
 III plur. praelĭgentur
IMPERFETTO
 I sing. praelĭgārer
 II sing. praelĭgarēris, praelĭgarēre
 III sing. praelĭgarētur
 I plur. praelĭgarēmur
 II plur. praelĭgaremĭni
 III plur. praelĭgarentur
PERFETTO
 I sing. praeligatus, –a, –um sim
 II sing. praeligatus, –a, –um sis
 III sing. praeligatus, –a, –um sit
 I plur. praeligati, –ae, –a simus
 II plur. praeligati, –ae, –a sitis
 III plur. praeligati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeligatus, –a, –um essem
 II sing. praeligatus, –a, –um esses
 III sing. praeligatus, –a, –um esset
 I plur. praeligati, –ae, –a essemus
 II plur. praeligati, –ae, –a essetis
 III plur. praeligati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praelĭgāre
 II plur. praelĭgamĭni
FUTURO
 II sing. praelĭgātor
 III sing. praelĭgātor
 II plur. –
 III plur. praelĭgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praeligatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praelĭgāri
PERFETTO
 Singolare: praeligatus, –a, –um esse
 Plurale: praeligati, –ae, –a esse
FUTURO
 praeligatum esse
GERUNDIVO
 praelĭgandus, –a, –um
SUPINO
 praeligatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praelĭgo praelĭnens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAELIGOR100}} ---CACHE---