Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | praelĭgo |
| II sing. | praelĭgas |
| III sing. | praelĭgat |
| I plur. | praelĭgāmus |
| II plur. | praelĭgātis |
| III plur. | praelĭgant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praelĭgābam |
| II sing. | praelĭgābas |
| III sing. | praelĭgābat |
| I plur. | praelĭgabāmus |
| II plur. | praelĭgabātis |
| III plur. | praelĭgābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praelĭgābo |
| II sing. | praelĭgābis |
| III sing. | praelĭgābit |
| I plur. | praelĭgabĭmus |
| II plur. | praelĭgabĭtis |
| III plur. | praelĭgābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | praeligavi |
| II sing. | praeligavisti |
| III sing. | praeligavit |
| I plur. | praeligavĭmus |
| II plur. | praeligavistis |
| III plur. | praeligavērunt, praeligavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praeligavĕram |
| II sing. | praeligavĕras |
| III sing. | praeligavĕrat |
| I plur. | praeligaverāmus |
| II plur. | praeligaverātis |
| III plur. | praeligavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praeligavĕro |
| II sing. | praeligavĕris |
| III sing. | praeligavĕrit |
| I plur. | praeligaverĭmus |
| II plur. | praeligaverĭtis |
| III plur. | praeligavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | praelĭgem |
| II sing. | praelĭges |
| III sing. | praelĭget |
| I plur. | praelĭgēmus |
| II plur. | praelĭgētis |
| III plur. | praelĭgent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praelĭgārem |
| II sing. | praelĭgāres |
| III sing. | praelĭgāret |
| I plur. | praelĭgarēmus |
| II plur. | praelĭgarētis |
| III plur. | praelĭgārent |
| PERFETTO |
| I sing. | praeligavĕrim |
| II sing. | praeligavĕris |
| III sing. | praeligavĕrit |
| I plur. | praeligaverĭmus |
| II plur. | praeligaverĭtis |
| III plur. | praeligavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praeligavissem |
| II sing. | praeligavisses |
| III sing. | praeligavisset |
| I plur. | praeligavissēmus |
| II plur. | praeligavissētis |
| III plur. | praeligavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praelĭga |
| II plur. | praelĭgāte |
| FUTURO |
| II sing. | praelĭgāto |
| III sing. | praelĭgāto |
| II plur. | praelĭgatōte |
| III plur. | praelĭganto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| praelĭgans, –antis |
| FUTURO |
| praeligatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praelĭgāre |
| PERFETTO |
| praeligavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | praeligatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeligatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | praelĭgandi |
| Dativo: | praelĭgando |
| Accusativo: | ad praelĭgandum |
| Ablativo: | praelĭgando |
| SUPINO |
| praeligatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELIGO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
