Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praelŏco - Diatesi attiva

(praelŏco, praelŏcas, praelocavi, praelocatum, praelŏcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praelŏco
 II sing. praelŏcas
 III sing. praelŏcat
 I plur. praelŏcāmus
 II plur. praelŏcātis
 III plur. praelŏcant
IMPERFETTO
 I sing. praelŏcābam
 II sing. praelŏcābas
 III sing. praelŏcābat
 I plur. praelŏcabāmus
 II plur. praelŏcabātis
 III plur. praelŏcābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praelŏcābo
 II sing. praelŏcābis
 III sing. praelŏcābit
 I plur. praelŏcabĭmus
 II plur. praelŏcabĭtis
 III plur. praelŏcābunt
PERFETTO
 I sing. praelocavi
 II sing. praelocavisti
 III sing. praelocavit
 I plur. praelocavĭmus
 II plur. praelocavistis
 III plur. praelocavērunt, praelocavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praelocavĕram
 II sing. praelocavĕras
 III sing. praelocavĕrat
 I plur. praelocaverāmus
 II plur. praelocaverātis
 III plur. praelocavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praelocavĕro
 II sing. praelocavĕris
 III sing. praelocavĕrit
 I plur. praelocaverĭmus
 II plur. praelocaverĭtis
 III plur. praelocavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praelŏcem
 II sing. praelŏces
 III sing. praelŏcet
 I plur. praelŏcēmus
 II plur. praelŏcētis
 III plur. praelŏcent
IMPERFETTO
 I sing. praelŏcārem
 II sing. praelŏcāres
 III sing. praelŏcāret
 I plur. praelŏcarēmus
 II plur. praelŏcarētis
 III plur. praelŏcārent
PERFETTO
 I sing. praelocavĕrim
 II sing. praelocavĕris
 III sing. praelocavĕrit
 I plur. praelocaverĭmus
 II plur. praelocaverĭtis
 III plur. praelocavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praelocavissem
 II sing. praelocavisses
 III sing. praelocavisset
 I plur. praelocavissēmus
 II plur. praelocavissētis
 III plur. praelocavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praelŏca
 II plur. praelŏcāte
FUTURO
 II sing. praelŏcāto
 III sing. praelŏcāto
 II plur. praelŏcatōte
 III plur. praelŏcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 praelŏcans, –antis
FUTURO
 praelocatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 praelŏcāre
PERFETTO
 praelocavisse
FUTURO
 Singolare: praelocatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praelocatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: praelŏcandi
 Dativo: praelŏcando
 Accusativo: ad praelŏcandum
 Ablativo: praelŏcando
SUPINO
 praelocatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  praelocatus praelŏcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAELOCO100}} ---CACHE---