Declinatore / Coniugatore Latino
mansuēfĭo - Diatesi passiva
(mansuēfăcĭo, mansuēfăcis, mansuefeci, mansuefactum, mansuēfăcĕre)
verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | mansuēfĭo |
| II sing. | mansuēfis |
| III sing. | mansuēfit |
| I plur. | mansuēfīmus |
| II plur. | mansuēfītis |
| III plur. | mansuēfiunt |
| IMPERFETTO |
| I sing. | mansuēfiēbam |
| II sing. | mansuēfiēbas |
| III sing. | mansuēfiēbat |
| I plur. | mansuēfiebāmus |
| II plur. | mansuēfiebātis |
| III plur. | mansuēfiēbant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | mansuēfĭam |
| II sing. | mansuēfĭes |
| III sing. | mansuēfĭet |
| I plur. | mansuēfiēmus |
| II plur. | mansuēfiētis |
| III plur. | mansuēfĭent |
| PERFETTO |
| I sing. | mansuefactus, –a, –um sum |
| II sing. | mansuefactus, –a, –um es |
| III sing. | mansuefactus, –a, –um est |
| I plur. | mansuefacti, –ae, –a sumus |
| II plur. | mansuefacti, –ae, –a estis |
| III plur. | mansuefacti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | mansuefactus, –a, –um eram |
| II sing. | mansuefactus, –a, –um eras |
| III sing. | mansuefactus, –a, –um erat |
| I plur. | mansuefacti, –ae, –a eramus |
| II plur. | mansuefacti, –ae, –a eratis |
| III plur. | mansuefacti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | mansuefactus, –a, –um ero |
| II sing. | mansuefactus, –a, –um eris |
| III sing. | mansuefactus, –a, –um erit |
| I plur. | mansuefacti, –ae, –a erimus |
| II plur. | mansuefacti, –ae, –a eritis |
| III plur. | mansuefacti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | mansuēfĭam |
| II sing. | mansuēfĭas |
| III sing. | mansuēfĭat |
| I plur. | mansuēfiāmus |
| II plur. | mansuēfiātis |
| III plur. | mansuēfĭant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | mansuēfiĕrem |
| II sing. | mansuēfiĕres |
| III sing. | mansuēfiĕret |
| I plur. | mansuēferēmus |
| II plur. | mansuēferētis |
| III plur. | mansuēfĕrent |
| PERFETTO |
| I sing. | mansuefactus, –a, –um sim |
| II sing. | mansuefactus, –a, –um sis |
| III sing. | mansuefactus, –a, –um sit |
| I plur. | mansuefacti, –ae, –a simus |
| II plur. | mansuefacti, –ae, –a sitis |
| III plur. | mansuefacti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | mansuefactus, –a, –um essem |
| II sing. | mansuefactus, –a, –um esses |
| III sing. | mansuefactus, –a, –um esset |
| I plur. | mansuefacti, –ae, –a essemus |
| II plur. | mansuefacti, –ae, –a essetis |
| III plur. | mansuefacti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | mansuēfi |
| II plur. | mansuēfĭte |
| FUTURO |
| II sing. | mansuēfĭto |
| III sing. | mansuēfĭto |
| II plur. | mansuēfitōte |
| III plur. | – |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| – |
| FUTURO |
| mansuēfuturus, –a, –um |
| SUPINO |
| Attivo: | mansuefactum |
| Passivo: | mansuefactu |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| mansuēfieri |
| PERFETTO |
| Singolare: | mansuefactus, –a, –um esse |
| Plurale: | mansuefacti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Attivo: | mansuēfurum, –am, –um esse, mansuēfuros, –as, –a esse |
| Passivo: | mansuefactum, –am, –um iri, mansuefactos, –as, –a iri |
 |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | – |
| Dativo: | – |
| Accusativo: | – |
| Ablativo: | – |
| GERUNDIVO |
| mansuēfăciendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MANSUEFIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
