Declinatore / Coniugatore Latino
mansuēscor - Diatesi passiva
(mansuēsco, mansuēscis, mansuevi, mansuetum, mansuēscĕre)
verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | mansuēscor |
II sing. | mansuēscĕris, mansuēscĕre |
III sing. | mansuēscĭtur |
I plur. | mansuēscĭmur |
II plur. | mansuēscimĭni |
III plur. | mansuēscuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | mansuēscēbar |
II sing. | mansuēscebāris, mansuēscebāre |
III sing. | mansuēscebātur |
I plur. | mansuēscebāmur |
II plur. | mansuēscebamĭni |
III plur. | mansuēscebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | mansuēscar |
II sing. | mansuēscēris, mansuēscēre |
III sing. | mansuēscētur |
I plur. | mansuēscēmur |
II plur. | mansuēscemĭni |
III plur. | mansuēscentur |
PERFETTO |
I sing. | mansuetus, –a, –um sum |
II sing. | mansuetus, –a, –um es |
III sing. | mansuetus, –a, –um est |
I plur. | mansueti, –ae, –a sumus |
II plur. | mansueti, –ae, –a estis |
III plur. | mansueti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | mansuetus, –a, –um eram |
II sing. | mansuetus, –a, –um eras |
III sing. | mansuetus, –a, –um erat |
I plur. | mansueti, –ae, –a eramus |
II plur. | mansueti, –ae, –a eratis |
III plur. | mansueti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | mansuetus, –a, –um ero |
II sing. | mansuetus, –a, –um eris |
III sing. | mansuetus, –a, –um erit |
I plur. | mansueti, –ae, –a erimus |
II plur. | mansueti, –ae, –a eritis |
III plur. | mansueti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | mansuēscar |
II sing. | mansuēscāris, mansuēscāre |
III sing. | mansuēscātur |
I plur. | mansuēscāmur |
II plur. | mansuēscamĭni |
III plur. | mansuēscantur |
IMPERFETTO |
I sing. | mansuēscĕrer |
II sing. | mansuēscerēris, mansuēscerēre |
III sing. | mansuēscerētur |
I plur. | mansuēscerēmur |
II plur. | mansuēsceremĭni |
III plur. | mansuēscerentur |
PERFETTO |
I sing. | mansuetus, –a, –um sim |
II sing. | mansuetus, –a, –um sis |
III sing. | mansuetus, –a, –um sit |
I plur. | mansueti, –ae, –a simus |
II plur. | mansueti, –ae, –a sitis |
III plur. | mansueti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | mansuetus, –a, –um essem |
II sing. | mansuetus, –a, –um esses |
III sing. | mansuetus, –a, –um esset |
I plur. | mansueti, –ae, –a essemus |
II plur. | mansueti, –ae, –a essetis |
III plur. | mansueti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | mansuēscĕre |
II plur. | mansuēscĭmini |
FUTURO |
II sing. | mansuēscĭtor |
III sing. | mansuēscĭtor |
II plur. | – |
III plur. | mansuēscuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
mansuetus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
mansuēsci |
PERFETTO |
Singolare: | mansuetus, –a, –um esse |
Plurale: | mansueti, –ae, –a esse |
FUTURO |
mansuetum esse |
GERUNDIVO |
mansuēscendus, –a, –um |
SUPINO |
mansuetu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MANSUESCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|