Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mansuēscor - Diatesi passiva

(mansuēsco, mansuēscis, mansuevi, mansuetum, mansuēscĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mansuēscor
 II sing. mansuēscĕris, mansuēscĕre
 III sing. mansuēscĭtur
 I plur. mansuēscĭmur
 II plur. mansuēscimĭni
 III plur. mansuēscuntur
IMPERFETTO
 I sing. mansuēscēbar
 II sing. mansuēscebāris, mansuēscebāre
 III sing. mansuēscebātur
 I plur. mansuēscebāmur
 II plur. mansuēscebamĭni
 III plur. mansuēscebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mansuēscar
 II sing. mansuēscēris, mansuēscēre
 III sing. mansuēscētur
 I plur. mansuēscēmur
 II plur. mansuēscemĭni
 III plur. mansuēscentur
PERFETTO
 I sing. mansuetus, –a, –um sum
 II sing. mansuetus, –a, –um es
 III sing. mansuetus, –a, –um est
 I plur. mansueti, –ae, –a sumus
 II plur. mansueti, –ae, –a estis
 III plur. mansueti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mansuetus, –a, –um eram
 II sing. mansuetus, –a, –um eras
 III sing. mansuetus, –a, –um erat
 I plur. mansueti, –ae, –a eramus
 II plur. mansueti, –ae, –a eratis
 III plur. mansueti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. mansuetus, –a, –um ero
 II sing. mansuetus, –a, –um eris
 III sing. mansuetus, –a, –um erit
 I plur. mansueti, –ae, –a erimus
 II plur. mansueti, –ae, –a eritis
 III plur. mansueti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mansuēscar
 II sing. mansuēscāris, mansuēscāre
 III sing. mansuēscātur
 I plur. mansuēscāmur
 II plur. mansuēscamĭni
 III plur. mansuēscantur
IMPERFETTO
 I sing. mansuēscĕrer
 II sing. mansuēscerēris, mansuēscerēre
 III sing. mansuēscerētur
 I plur. mansuēscerēmur
 II plur. mansuēsceremĭni
 III plur. mansuēscerentur
PERFETTO
 I sing. mansuetus, –a, –um sim
 II sing. mansuetus, –a, –um sis
 III sing. mansuetus, –a, –um sit
 I plur. mansueti, –ae, –a simus
 II plur. mansueti, –ae, –a sitis
 III plur. mansueti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mansuetus, –a, –um essem
 II sing. mansuetus, –a, –um esses
 III sing. mansuetus, –a, –um esset
 I plur. mansueti, –ae, –a essemus
 II plur. mansueti, –ae, –a essetis
 III plur. mansueti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mansuēscĕre
 II plur. mansuēscĭmini
FUTURO
 II sing. mansuēscĭtor
 III sing. mansuēscĭtor
 II plur. –
 III plur. mansuēscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 mansuetus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 mansuēsci
PERFETTO
 Singolare: mansuetus, –a, –um esse
 Plurale: mansueti, –ae, –a esse
FUTURO
 mansuetum esse
GERUNDIVO
 mansuēscendus, –a, –um
SUPINO
 mansuetu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  mansuēsco mansuētans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MANSUESCOR100}} ---CACHE---