Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | interrumpor |
II sing. | interrumpĕris, interrumpĕre |
III sing. | interrumpĭtur |
I plur. | interrumpĭmur |
II plur. | interrumpimĭni |
III plur. | interrumpuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | interrumpēbar |
II sing. | interrumpebāris, interrumpebāre |
III sing. | interrumpebātur |
I plur. | interrumpebāmur |
II plur. | interrumpebamĭni |
III plur. | interrumpebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | interrumpar |
II sing. | interrumpēris, interrumpēre |
III sing. | interrumpētur |
I plur. | interrumpēmur |
II plur. | interrumpemĭni |
III plur. | interrumpentur |
PERFETTO |
I sing. | interruptus, –a, –um sum |
II sing. | interruptus, –a, –um es |
III sing. | interruptus, –a, –um est |
I plur. | interrupti, –ae, –a sumus |
II plur. | interrupti, –ae, –a estis |
III plur. | interrupti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | interruptus, –a, –um eram |
II sing. | interruptus, –a, –um eras |
III sing. | interruptus, –a, –um erat |
I plur. | interrupti, –ae, –a eramus |
II plur. | interrupti, –ae, –a eratis |
III plur. | interrupti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | interruptus, –a, –um ero |
II sing. | interruptus, –a, –um eris |
III sing. | interruptus, –a, –um erit |
I plur. | interrupti, –ae, –a erimus |
II plur. | interrupti, –ae, –a eritis |
III plur. | interrupti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | interrumpar |
II sing. | interrumpāris, interrumpāre |
III sing. | interrumpātur |
I plur. | interrumpāmur |
II plur. | interrumpamĭni |
III plur. | interrumpantur |
IMPERFETTO |
I sing. | interrumpĕrer |
II sing. | interrumperēris, interrumperēre |
III sing. | interrumperētur |
I plur. | interrumperēmur |
II plur. | interrumperemĭni |
III plur. | interrumperentur |
PERFETTO |
I sing. | interruptus, –a, –um sim |
II sing. | interruptus, –a, –um sis |
III sing. | interruptus, –a, –um sit |
I plur. | interrupti, –ae, –a simus |
II plur. | interrupti, –ae, –a sitis |
III plur. | interrupti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | interruptus, –a, –um essem |
II sing. | interruptus, –a, –um esses |
III sing. | interruptus, –a, –um esset |
I plur. | interrupti, –ae, –a essemus |
II plur. | interrupti, –ae, –a essetis |
III plur. | interrupti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | interrumpĕre |
II plur. | interrumpimĭni |
FUTURO |
II sing. | interrumpĭtor |
III sing. | interrumpĭtor |
II plur. | – |
III plur. | interrumpuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
interruptus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
interrumpi |
PERFETTO |
Singolare: | interruptus, –a, –um esse |
Plurale: | interrupti, –ae, –a esse |
FUTURO |
interruptum esse |
GERUNDIVO |
interrumpendus, –a, –um |
SUPINO |
interruptu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERRUMPOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|