Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


interrŏgo - Diatesi attiva

(interrŏgo, interrŏgas, interrogavi, interrogatum, interrŏgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. interrŏgo
 II sing. interrŏgas
 III sing. interrŏgat
 I plur. interrŏgāmus
 II plur. interrŏgātis
 III plur. interrŏgant
IMPERFETTO
 I sing. interrŏgābam
 II sing. interrŏgābas
 III sing. interrŏgābat
 I plur. interrŏgabāmus
 II plur. interrŏgabātis
 III plur. interrŏgābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. interrŏgābo
 II sing. interrŏgābis
 III sing. interrŏgābit
 I plur. interrŏgabĭmus
 II plur. interrŏgabĭtis
 III plur. interrŏgābunt
PERFETTO
 I sing. interrogavi
 II sing. interrogavisti
 III sing. interrogavit
 I plur. interrogavĭmus
 II plur. interrogavistis
 III plur. interrogavērunt, interrogavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interrogavĕram
 II sing. interrogavĕras
 III sing. interrogavĕrat
 I plur. interrogaverāmus
 II plur. interrogaverātis
 III plur. interrogavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. interrogavĕro
 II sing. interrogavĕris
 III sing. interrogavĕrit
 I plur. interrogaverĭmus
 II plur. interrogaverĭtis
 III plur. interrogavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. interrŏgem
 II sing. interrŏges
 III sing. interrŏget
 I plur. interrŏgēmus
 II plur. interrŏgētis
 III plur. interrŏgent
IMPERFETTO
 I sing. interrŏgārem
 II sing. interrŏgāres
 III sing. interrŏgāret
 I plur. interrŏgarēmus
 II plur. interrŏgarētis
 III plur. interrŏgārent
PERFETTO
 I sing. interrogavĕrim
 II sing. interrogavĕris
 III sing. interrogavĕrit
 I plur. interrogaverĭmus
 II plur. interrogaverĭtis
 III plur. interrogavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interrogavissem
 II sing. interrogavisses
 III sing. interrogavisset
 I plur. interrogavissēmus
 II plur. interrogavissētis
 III plur. interrogavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. interrŏga
 II plur. interrŏgāte
FUTURO
 II sing. interrŏgāto
 III sing. interrŏgāto
 II plur. interrŏgatōte
 III plur. interrŏganto
PARTICIPIO
PRESENTE
 interrŏgans, –antis
FUTURO
 interrogatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 interrŏgāre
PERFETTO
 interrogavisse
FUTURO
 Singolare: interrogatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: interrogatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: interrŏgandi
 Dativo: interrŏgando
 Accusativo: ad interrŏgandum
 Ablativo: interrŏgando
SUPINO
 interrogatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  interrogatus interrŏgor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTERROGO100}} ---CACHE---