Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ērŭdĭo - Diatesi attiva

(ērŭdĭo, ērŭdis, erudii, eruditum, ērŭdīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ērŭdĭo
 II sing. ērŭdis
 III sing. ērŭdit
 I plur. ērŭdīmus
 II plur. ērŭdītis
 III plur. ērŭdĭunt
IMPERFETTO
 I sing. ērŭdiēbam
 II sing. ērŭdiēbas
 III sing. ērŭdiēbat
 I plur. ērŭdiebāmus
 II plur. ērŭdiebātis
 III plur. ērŭdiēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ērŭdĭam
 II sing. ērŭdĭes
 III sing. ērŭdĭet
 I plur. ērŭdiēmus
 II plur. ērŭdiētis
 III plur. ērŭdĭent
PERFETTO
 I sing. erudii o erudivi
 II sing. erudiisti o erudivisti
 III sing. erudiit o erudivit
 I plur. erudiĭmus o erudivĭmus
 II plur. erudiistis o erudivistis
 III plur. erudiērunt o erudivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. erudiĕram o erudivĕram
 II sing. erudiĕras o erudivĕras
 III sing. erudiĕrat o erudivĕrat
 I plur. erudierāmus o erudiverāmus
 II plur. erudierātis o erudiverātis
 III plur. erudiĕrant o erudivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. erudiĕro o erudivĕro
 II sing. erudiĕris o erudivĕris
 III sing. erudiĕrit o erudivĕrit
 I plur. erudierĭmus o erudiverĭmus
 II plur. erudierĭtis o erudiverĭtis
 III plur. erudiĕrint o erudivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ērŭdĭam
 II sing. ērŭdĭas
 III sing. ērŭdĭat
 I plur. ērŭdiāmus
 II plur. ērŭdiātis
 III plur. ērŭdĭant
IMPERFETTO
 I sing. ērŭdīrem
 II sing. ērŭdīres
 III sing. ērŭdīret
 I plur. ērŭdirēmus
 II plur. ērŭdirētis
 III plur. ērŭdīrent
PERFETTO
 I sing. erudiĕrim o erudivĕrim
 II sing. erudiĕris o erudivĕris
 III sing. erudiĕrit o erudivĕrit
 I plur. erudierĭmus o erudiverĭmus
 II plur. erudierĭtis o erudiverĭtis
 III plur. erudiĕrint o erudivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. erudiissem o erudivissem
 II sing. erudiisses o erudivisses
 III sing. erudiisset o erudivisset
 I plur. erudiissēmus o erudivissēmus
 II plur. erudiissētis o erudivissētis
 III plur. erudiissent o erudivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ērŭdi
 II plur. ērŭdīte
FUTURO
 II sing. ērŭdīto
 III sing. ērŭdīto
 II plur. ērŭditōte
 III plur. ērŭdiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 ērŭdiens, –ientis
FUTURO
 eruditūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 ērŭdīre
PERFETTO
 erudiisse o erudivisse
FUTURO
 Singolare: eruditūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: eruditūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: ērŭdiendi
 Dativo: ērŭdiendo
 Accusativo: ad ērŭdiendum
 Ablativo: ērŭdiendo
SUPINO
 eruditum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  ērŭdiens ērŭdĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ERUDIO100}} ---CACHE---