Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ērŭdĭor - Diatesi passiva

(ērŭdĭo, ērŭdis, erudii, eruditum, ērŭdīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ērŭdĭor
 II sing. ērŭdīris, ērŭdīre
 III sing. ērŭdītur
 I plur. ērŭdīmur
 II plur. ērŭdimĭni
 III plur. ērŭdiuntur
IMPERFETTO
 I sing. ērŭdiēbar
 II sing. ērŭdiebāris, ērŭdiebāre
 III sing. ērŭdiebātur
 I plur. ērŭdiebāmur
 II plur. ērŭdiebamĭni
 III plur. ērŭdiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ērŭdĭar
 II sing. ērŭdiēris, ērŭdiēre
 III sing. ērŭdiētur
 I plur. ērŭdiēmur
 II plur. ērŭdiemĭni
 III plur. ērŭdientur
PERFETTO
 I sing. eruditus, –a, –um sum
 II sing. eruditus, –a, –um es
 III sing. eruditus, –a, –um est
 I plur. eruditi, –ae, –a sumus
 II plur. eruditi, –ae, –a estis
 III plur. eruditi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. eruditus, –a, –um eram
 II sing. eruditus, –a, –um eras
 III sing. eruditus, –a, –um erat
 I plur. eruditi, –ae, –a eramus
 II plur. eruditi, –ae, –a eratis
 III plur. eruditi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. eruditus, –a, –um ero
 II sing. eruditus, –a, –um eris
 III sing. eruditus, –a, –um erit
 I plur. eruditi, –ae, –a erimus
 II plur. eruditi, –ae, –a eritis
 III plur. eruditi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ērŭdĭar
 II sing. ērŭdiāris, ērŭdiāre
 III sing. ērŭdiātur
 I plur. ērŭdiāmur
 II plur. ērŭdiamĭni
 III plur. ērŭdiantur
IMPERFETTO
 I sing. ērŭdīrer
 II sing. ērŭdirēris, erudiirēre
 III sing. ērŭdirētur
 I plur. ērŭdirēmur
 II plur. ērŭdirēmini
 III plur. ērŭdirentur
PERFETTO
 I sing. eruditus, –a, –um sim
 II sing. eruditus, –a, –um sis
 III sing. eruditus, –a, –um sit
 I plur. eruditi, –ae, –a simus
 II plur. eruditi, –ae, –a sitis
 III plur. eruditi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. eruditus, –a, –um essem
 II sing. eruditus, –a, –um esses
 III sing. eruditus, –a, –um esset
 I plur. eruditi, –ae, –a essemus
 II plur. eruditi, –ae, –a essetis
 III plur. eruditi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ērŭdīre
 II plur. ērŭdimĭni
FUTURO
 II sing. ērŭdītor
 III sing. ērŭdītor
 II plur. –
 III plur. ērŭdiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 eruditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ērŭdīri
PERFETTO
 Singolare: eruditus, –a, –um esse
 Plurale: eruditi, –ae, –a esse
FUTURO
 eruditum esse
GERUNDIVO
 ērŭdiendus, –a, –um
SUPINO
 eruditu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ērŭdĭo ērŭdītē  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ERUDIOR100}} ---CACHE---