PERFETTO |
I sing. | discurri o discucurri |
II sing. | discurristi o discucurristi |
III sing. | discurrit o discucurrit |
I plur. | discurrĭmus o discucurrĭmus |
II plur. | discurristis o discucurristis |
III plur. | discurrērunt o discucurrērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | discurrĕram o discucurrĕram |
II sing. | discurrĕras o discucurrĕras |
III sing. | discurrĕrat o discucurrĕrat |
I plur. | discurrerāmus o discucurrerāmus |
II plur. | discurrerātis o discucurrerātis |
III plur. | discurrĕrant o discucurrĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | discurrĕro o discucurrĕro |
II sing. | discurrĕris o discucurrĕris |
III sing. | discurrĕrit o discucurrĕrit |
I plur. | discurrerĭmus o discucurrerĭmus |
II plur. | discurrerĭtis o discucurrerĭtis |
III plur. | discurrĕrint o discucurrĕrint |