Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


discurror - Diatesi passiva

(discurro, discurris, discurri, discursum, discurrĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. discurror
 II sing. discurrĕris, discurrĕre
 III sing. discurrĭtur
 I plur. discurrĭmur
 II plur. discurrimĭni
 III plur. discurruntur
IMPERFETTO
 I sing. discurrēbar
 II sing. discurrebāris, discurrebāre
 III sing. discurrebātur
 I plur. discurrebāmur
 II plur. discurrebamĭni
 III plur. discurrebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. discurrar
 II sing. discurrēris, discurrēre
 III sing. discurrētur
 I plur. discurrēmur
 II plur. discurremĭni
 III plur. discurrentur
PERFETTO
 I sing. discursus, –a, –um sum
 II sing. discursus, –a, –um es
 III sing. discursus, –a, –um est
 I plur. discursi, –ae, –a sumus
 II plur. discursi, –ae, –a estis
 III plur. discursi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. discursus, –a, –um eram
 II sing. discursus, –a, –um eras
 III sing. discursus, –a, –um erat
 I plur. discursi, –ae, –a eramus
 II plur. discursi, –ae, –a eratis
 III plur. discursi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. discursus, –a, –um ero
 II sing. discursus, –a, –um eris
 III sing. discursus, –a, –um erit
 I plur. discursi, –ae, –a erimus
 II plur. discursi, –ae, –a eritis
 III plur. discursi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. discurrar
 II sing. discurrāris, discurrāre
 III sing. discurrātur
 I plur. discurrāmur
 II plur. discurramĭni
 III plur. discurrantur
IMPERFETTO
 I sing. discurrĕrer
 II sing. discurrerēris, discurrerēre
 III sing. discurrerētur
 I plur. discurrerēmur
 II plur. discurreremĭni
 III plur. discurrerentur
PERFETTO
 I sing. discursus, –a, –um sim
 II sing. discursus, –a, –um sis
 III sing. discursus, –a, –um sit
 I plur. discursi, –ae, –a simus
 II plur. discursi, –ae, –a sitis
 III plur. discursi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. discursus, –a, –um essem
 II sing. discursus, –a, –um esses
 III sing. discursus, –a, –um esset
 I plur. discursi, –ae, –a essemus
 II plur. discursi, –ae, –a essetis
 III plur. discursi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. discurrĕre
 II plur. discurrĭmini
FUTURO
 II sing. discurrĭtor
 III sing. discurrĭtor
 II plur. –
 III plur. discurruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 discursus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 discurri
PERFETTO
 Singolare: discursus, –a, –um esse
 Plurale: discursi, –ae, –a esse
FUTURO
 discursum esse
GERUNDIVO
 discurrendus, –a, –um
SUPINO
 discursu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  discurro discursans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DISCURROR100}} ---CACHE---