discursor - Diatesi passiva
(discurso, discursas, discursavi, discursatum, discursāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
discursor
II sing.
discursāris, discursāre
III sing.
discursātur
I plur.
discursāmur
II plur.
discursamĭni
III plur.
discursantur
IMPERFETTO
I sing.
discursābar
II sing.
discursabāris, discursabāre
III sing.
discursabātur
I plur.
discursabāmur
II plur.
discursabamĭni
III plur.
discursabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
discursābor
II sing.
discursabĕris, discursabĕre
III sing.
discursabĭtur
I plur.
discursabĭmur
II plur.
discursabimĭni
III plur.
discursabuntur
PERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um sum
II sing.
discursatus, –a, –um es
III sing.
discursatus, –a, –um est
I plur.
discursati, –ae, –a sumus
II plur.
discursati, –ae, –a estis
III plur.
discursati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um eram
II sing.
discursatus, –a, –um eras
III sing.
discursatus, –a, –um erat
I plur.
discursati, –ae, –a eramus
II plur.
discursati, –ae, –a eratis
III plur.
discursati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
discursatus, –a, –um ero
II sing.
discursatus, –a, –um eris
III sing.
discursatus, –a, –um erit
I plur.
discursati, –ae, –a erimus
II plur.
discursati, –ae, –a eritis
III plur.
discursati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
discurser
II sing.
discursēris, discursēre
III sing.
discursētur
I plur.
discursēmur
II plur.
discursemĭni
III plur.
discursentur
IMPERFETTO
I sing.
discursārer
II sing.
discursarēris, discursarēre
III sing.
discursarētur
I plur.
discursarēmur
II plur.
discursaremĭni
III plur.
discursarentur
PERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um sim
II sing.
discursatus, –a, –um sis
III sing.
discursatus, –a, –um sit
I plur.
discursati, –ae, –a simus
II plur.
discursati, –ae, –a sitis
III plur.
discursati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um essem
II sing.
discursatus, –a, –um esses
III sing.
discursatus, –a, –um esset
I plur.
discursati, –ae, –a essemus
II plur.
discursati, –ae, –a essetis
III plur.
discursati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
discursāre
II plur.
discursamĭni
FUTURO
II sing.
discursātor
III sing.
discursātor
II plur.
–
III plur.
discursantor
PARTICIPIO
PERFETTO
discursatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
discursāri
PERFETTO
Singolare:
discursatus, –a, –um esse
Plurale:
discursati, –ae, –a esse
FUTURO
discursatum esse
GERUNDIVO
discursandus, –a, –um
SUPINO
discursatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
discursor v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android