discrŭcĭātŭs

(discruciatŭs, discruciatūs)

sostantivo maschile IV declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
discruciatŭs
Gen.
discruciatūs
Dat.
discruciatui
Acc.
discruciatum
Abl.
discruciatu
Voc.
discruciatŭs
PLURALE
Nom.
discruciatūs
Gen.
discruciatŭum
Dat.
discruciatĭbus
Acc.
discruciatūs
Abl.
discruciatĭbus
Voc.
discruciatūs




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISCRUCIATUS100}}
---CACHE---