Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concĭlĭo - Diatesi attiva

(concĭlĭo, concĭlĭas, conciliavi, conciliatum, concĭlĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concĭlĭo
 II sing. concĭlĭas
 III sing. concĭlĭat
 I plur. concĭlĭāmus
 II plur. concĭlĭātis
 III plur. concĭlĭant
IMPERFETTO
 I sing. concĭlĭābam
 II sing. concĭlĭābas
 III sing. concĭlĭābat
 I plur. concĭlĭabāmus
 II plur. concĭlĭabātis
 III plur. concĭlĭābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concĭlĭābo
 II sing. concĭlĭābis
 III sing. concĭlĭābit
 I plur. concĭlĭabĭmus
 II plur. concĭlĭabĭtis
 III plur. concĭlĭābunt
PERFETTO
 I sing. conciliavi
 II sing. conciliavisti
 III sing. conciliavit
 I plur. conciliavĭmus
 II plur. conciliavistis
 III plur. conciliavērunt, conciliavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conciliavĕram
 II sing. conciliavĕras
 III sing. conciliavĕrat
 I plur. conciliaverāmus
 II plur. conciliaverātis
 III plur. conciliavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conciliavĕro
 II sing. conciliavĕris
 III sing. conciliavĕrit
 I plur. conciliaverĭmus
 II plur. conciliaverĭtis
 III plur. conciliavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concĭlĭem
 II sing. concĭlĭes
 III sing. concĭlĭet
 I plur. concĭlĭēmus
 II plur. concĭlĭētis
 III plur. concĭlĭent
IMPERFETTO
 I sing. concĭlĭārem
 II sing. concĭlĭāres
 III sing. concĭlĭāret
 I plur. concĭlĭarēmus
 II plur. concĭlĭarētis
 III plur. concĭlĭārent
PERFETTO
 I sing. conciliavĕrim
 II sing. conciliavĕris
 III sing. conciliavĕrit
 I plur. conciliaverĭmus
 II plur. conciliaverĭtis
 III plur. conciliavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conciliavissem
 II sing. conciliavisses
 III sing. conciliavisset
 I plur. conciliavissēmus
 II plur. conciliavissētis
 III plur. conciliavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concĭlĭa
 II plur. concĭlĭāte
FUTURO
 II sing. concĭlĭāto
 III sing. concĭlĭāto
 II plur. concĭlĭatōte
 III plur. concĭlĭanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 concĭlĭans, –antis
FUTURO
 conciliatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 concĭlĭāre
PERFETTO
 conciliavisse
FUTURO
 Singolare: conciliatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: conciliatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: concĭlĭandi
 Dativo: concĭlĭando
 Accusativo: ad concĭlĭandum
 Ablativo: concĭlĭando
SUPINO
 conciliatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  concĭlĭcĭātus concĭlĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCILIO100}} ---CACHE---