concĭlĭābŭlum
(conciliabulum, conciliabuli)sostantivo neutro II declinazione
Vedi la traduzione di questo lemma
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
conciliabulum
Gen.
conciliabuli
Dat.
conciliabulo
Acc.
conciliabulum
Abl.
conciliabulo
Voc.
conciliabulum
PLURALE
Nom.
conciliabula
Gen.
conciliabulōrum
Dat.
conciliabulis
Acc.
conciliabula
Abl.
conciliabulis
Voc.
conciliabula
concĭlĭābŭlum Sost. nt. II decl.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android