Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | concĭĕor |
| II sing. | concĭēris, concĭēre |
| III sing. | concĭētur |
| I plur. | concĭēmur |
| II plur. | concĭemĭni |
| III plur. | concĭentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | concĭēbar |
| II sing. | concĭebāris |
| III sing. | concĭebātur |
| I plur. | concĭebāmur |
| II plur. | concĭebamĭni |
| III plur. | concĭebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | concĭēbor |
| II sing. | concĭebĕris, concĭebĕre |
| III sing. | concĭebĭtur |
| I plur. | concĭebĭmur |
| II plur. | concĭebimĭni |
| III plur. | concĭebuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | concitus, –a, –um sum |
| II sing. | concitus, –a, –um es |
| III sing. | concitus, –a, –um est |
| I plur. | conciti, –ae, –a sumus |
| II plur. | conciti, –ae, –a estis |
| III plur. | conciti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | concitus, –a, –um eram |
| II sing. | concitus, –a, –um eras |
| III sing. | concitus, –a, –um erat |
| I plur. | conciti, –ae, –a eramus |
| II plur. | conciti, –ae, –a eratis |
| III plur. | conciti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | concitus, –a, –um ero |
| II sing. | concitus, –a, –um eris |
| III sing. | concitus, –a, –um erit |
| I plur. | conciti, –ae, –a erimus |
| II plur. | conciti, –ae, –a eritis |
| III plur. | conciti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | concĭĕar |
| II sing. | concĭeāris, concĭeāre |
| III sing. | concĭeātur |
| I plur. | concĭeāmur |
| II plur. | concĭeamĭni |
| III plur. | concĭeantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | concĭērer |
| II sing. | concĭerēris, concĭerēre |
| III sing. | concĭerētur |
| I plur. | concĭerēmur |
| II plur. | concĭeremĭni |
| III plur. | concĭerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | concitus, –a, –um sim |
| II sing. | concitus, –a, –um sis |
| III sing. | concitus, –a, –um sit |
| I plur. | conciti, –ae, –a simus |
| II plur. | conciti, –ae, –a sitis |
| III plur. | conciti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | concitus, –a, –um essem |
| II sing. | concitus, –a, –um esses |
| III sing. | concitus, –a, –um esset |
| I plur. | conciti, –ae, –a essemus |
| II plur. | conciti, –ae, –a essetis |
| III plur. | conciti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | concĭēre |
| II plur. | concĭemĭni |
| FUTURO |
| II sing. | concĭētor |
| III sing. | concĭētor |
| II plur. | – |
| III plur. | concĭentor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| concitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| concĭēri |
| PERFETTO |
| Singolare: | concitus, –a, –um esse |
| Plurale: | conciti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| concitum esse |
| GERUNDIVO |
| concĭendus, –a, –um |
| SUPINO |
| concitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCIEOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
