Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


commūnĭo - Diatesi attiva

(commūnĭo, commūnis, communii, communitum, commūnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. commūnĭo
 II sing. commūnis
 III sing. commūnit
 I plur. commūnīmus
 II plur. commūnītis
 III plur. commūnĭunt
IMPERFETTO
 I sing. commūniēbam
 II sing. commūniēbas
 III sing. commūniēbat
 I plur. commūniebāmus
 II plur. commūniebātis
 III plur. commūniēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. commūnĭam
 II sing. commūnĭes
 III sing. commūnĭet
 I plur. commūniēmus
 II plur. commūniētis
 III plur. commūnĭent
PERFETTO
 I sing. communii o communivi
 II sing. communiisti o communivisti
 III sing. communiit o communivit
 I plur. communiĭmus o communivĭmus
 II plur. communiistis o communivistis
 III plur. communiērunt o communivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. communiĕram o communivĕram
 II sing. communiĕras o communivĕras
 III sing. communiĕrat o communivĕrat
 I plur. communierāmus o communiverāmus
 II plur. communierātis o communiverātis
 III plur. communiĕrant o communivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. communiĕro o communivĕro
 II sing. communiĕris o communivĕris
 III sing. communiĕrit o communivĕrit
 I plur. communierĭmus o communiverĭmus
 II plur. communierĭtis o communiverĭtis
 III plur. communiĕrint o communivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. commūnĭam
 II sing. commūnĭas
 III sing. commūnĭat
 I plur. commūniāmus
 II plur. commūniātis
 III plur. commūnĭant
IMPERFETTO
 I sing. commūnīrem
 II sing. commūnīres
 III sing. commūnīret
 I plur. commūnirēmus
 II plur. commūnirētis
 III plur. commūnīrent
PERFETTO
 I sing. communiĕrim o communivĕrim
 II sing. communiĕris o communivĕris
 III sing. communiĕrit o communivĕrit
 I plur. communierĭmus o communiverĭmus
 II plur. communierĭtis o communiverĭtis
 III plur. communiĕrint o communivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. communiissem o communivissem
 II sing. communiisses o communivisses
 III sing. communiisset o communivisset
 I plur. communiissēmus o communivissēmus
 II plur. communiissētis o communivissētis
 III plur. communiissent o communivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. commūni
 II plur. commūnīte
FUTURO
 II sing. commūnīto
 III sing. commūnīto
 II plur. commūnitōte
 III plur. commūniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 commūniens, –ientis
FUTURO
 communitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 commūnīre
PERFETTO
 communiisse o communivisse
FUTURO
 Singolare: communitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: communitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: commūniendi
 Dativo: commūniendo
 Accusativo: ad commūniendum
 Ablativo: commūniendo
SUPINO
 communitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  commūnĭo commūnĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMMUNIO200}} ---CACHE---