PERFETTO |
I sing. | communii o communivi |
II sing. | communiisti o communivisti |
III sing. | communiit o communivit |
I plur. | communiĭmus o communivĭmus |
II plur. | communiistis o communivistis |
III plur. | communiērunt o communivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | communiĕram o communivĕram |
II sing. | communiĕras o communivĕras |
III sing. | communiĕrat o communivĕrat |
I plur. | communierāmus o communiverāmus |
II plur. | communierātis o communiverātis |
III plur. | communiĕrant o communivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | communiĕro o communivĕro |
II sing. | communiĕris o communivĕris |
III sing. | communiĕrit o communivĕrit |
I plur. | communierĭmus o communiverĭmus |
II plur. | communierĭtis o communiverĭtis |
III plur. | communiĕrint o communivĕrint |