Declinatore / Coniugatore Latino
commūnĭcor - Diatesi passiva
(commūnĭco, commūnĭcas, communicavi, communicatum, commūnĭcāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | commūnĭcor |
II sing. | commūnĭcāris, commūnĭcāre |
III sing. | commūnĭcātur |
I plur. | commūnĭcāmur |
II plur. | commūnĭcamĭni |
III plur. | commūnĭcantur |
IMPERFETTO |
I sing. | commūnĭcābar |
II sing. | commūnĭcabāris, commūnĭcabāre |
III sing. | commūnĭcabātur |
I plur. | commūnĭcabāmur |
II plur. | commūnĭcabamĭni |
III plur. | commūnĭcabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | commūnĭcābor |
II sing. | commūnĭcabĕris, commūnĭcabĕre |
III sing. | commūnĭcabĭtur |
I plur. | commūnĭcabĭmur |
II plur. | commūnĭcabimĭni |
III plur. | commūnĭcabuntur |
PERFETTO |
I sing. | communicatus, –a, –um sum |
II sing. | communicatus, –a, –um es |
III sing. | communicatus, –a, –um est |
I plur. | communicati, –ae, –a sumus |
II plur. | communicati, –ae, –a estis |
III plur. | communicati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | communicatus, –a, –um eram |
II sing. | communicatus, –a, –um eras |
III sing. | communicatus, –a, –um erat |
I plur. | communicati, –ae, –a eramus |
II plur. | communicati, –ae, –a eratis |
III plur. | communicati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | communicatus, –a, –um ero |
II sing. | communicatus, –a, –um eris |
III sing. | communicatus, –a, –um erit |
I plur. | communicati, –ae, –a erimus |
II plur. | communicati, –ae, –a eritis |
III plur. | communicati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | commūnĭcer |
II sing. | commūnĭcēris, commūnĭcēre |
III sing. | commūnĭcētur |
I plur. | commūnĭcēmur |
II plur. | commūnĭcemĭni |
III plur. | commūnĭcentur |
IMPERFETTO |
I sing. | commūnĭcārer |
II sing. | commūnĭcarēris, commūnĭcarēre |
III sing. | commūnĭcarētur |
I plur. | commūnĭcarēmur |
II plur. | commūnĭcaremĭni |
III plur. | commūnĭcarentur |
PERFETTO |
I sing. | communicatus, –a, –um sim |
II sing. | communicatus, –a, –um sis |
III sing. | communicatus, –a, –um sit |
I plur. | communicati, –ae, –a simus |
II plur. | communicati, –ae, –a sitis |
III plur. | communicati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | communicatus, –a, –um essem |
II sing. | communicatus, –a, –um esses |
III sing. | communicatus, –a, –um esset |
I plur. | communicati, –ae, –a essemus |
II plur. | communicati, –ae, –a essetis |
III plur. | communicati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | commūnĭcāre |
II plur. | commūnĭcamĭni |
FUTURO |
II sing. | commūnĭcātor |
III sing. | commūnĭcātor |
II plur. | – |
III plur. | commūnĭcantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
communicatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
commūnĭcāri |
PERFETTO |
Singolare: | communicatus, –a, –um esse |
Plurale: | communicati, –ae, –a esse |
FUTURO |
communicatum esse |
GERUNDIVO |
commūnĭcandus, –a, –um |
SUPINO |
communicatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMUNICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|