Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


commūnĭcor - Diatesi passiva

(commūnĭco, commūnĭcas, communicavi, communicatum, commūnĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. commūnĭcor
 II sing. commūnĭcāris, commūnĭcāre
 III sing. commūnĭcātur
 I plur. commūnĭcāmur
 II plur. commūnĭcamĭni
 III plur. commūnĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. commūnĭcābar
 II sing. commūnĭcabāris, commūnĭcabāre
 III sing. commūnĭcabātur
 I plur. commūnĭcabāmur
 II plur. commūnĭcabamĭni
 III plur. commūnĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. commūnĭcābor
 II sing. commūnĭcabĕris, commūnĭcabĕre
 III sing. commūnĭcabĭtur
 I plur. commūnĭcabĭmur
 II plur. commūnĭcabimĭni
 III plur. commūnĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. communicatus, –a, –um sum
 II sing. communicatus, –a, –um es
 III sing. communicatus, –a, –um est
 I plur. communicati, –ae, –a sumus
 II plur. communicati, –ae, –a estis
 III plur. communicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. communicatus, –a, –um eram
 II sing. communicatus, –a, –um eras
 III sing. communicatus, –a, –um erat
 I plur. communicati, –ae, –a eramus
 II plur. communicati, –ae, –a eratis
 III plur. communicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. communicatus, –a, –um ero
 II sing. communicatus, –a, –um eris
 III sing. communicatus, –a, –um erit
 I plur. communicati, –ae, –a erimus
 II plur. communicati, –ae, –a eritis
 III plur. communicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. commūnĭcer
 II sing. commūnĭcēris, commūnĭcēre
 III sing. commūnĭcētur
 I plur. commūnĭcēmur
 II plur. commūnĭcemĭni
 III plur. commūnĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. commūnĭcārer
 II sing. commūnĭcarēris, commūnĭcarēre
 III sing. commūnĭcarētur
 I plur. commūnĭcarēmur
 II plur. commūnĭcaremĭni
 III plur. commūnĭcarentur
PERFETTO
 I sing. communicatus, –a, –um sim
 II sing. communicatus, –a, –um sis
 III sing. communicatus, –a, –um sit
 I plur. communicati, –ae, –a simus
 II plur. communicati, –ae, –a sitis
 III plur. communicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. communicatus, –a, –um essem
 II sing. communicatus, –a, –um esses
 III sing. communicatus, –a, –um esset
 I plur. communicati, –ae, –a essemus
 II plur. communicati, –ae, –a essetis
 III plur. communicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. commūnĭcāre
 II plur. commūnĭcamĭni
FUTURO
 II sing. commūnĭcātor
 III sing. commūnĭcātor
 II plur. –
 III plur. commūnĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 communicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 commūnĭcāri
PERFETTO
 Singolare: communicatus, –a, –um esse
 Plurale: communicati, –ae, –a esse
FUTURO
 communicatum esse
GERUNDIVO
 commūnĭcandus, –a, –um
SUPINO
 communicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  commūnĭco commūniens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMMUNICOR100}} ---CACHE---