Declinatore / Coniugatore Latino
commūnĭco - Diatesi attiva
(commūnĭco, commūnĭcas, communicavi, communicatum, commūnĭcāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | commūnĭco |
II sing. | commūnĭcas |
III sing. | commūnĭcat |
I plur. | commūnĭcāmus |
II plur. | commūnĭcātis |
III plur. | commūnĭcant |
IMPERFETTO |
I sing. | commūnĭcābam |
II sing. | commūnĭcābas |
III sing. | commūnĭcābat |
I plur. | commūnĭcabāmus |
II plur. | commūnĭcabātis |
III plur. | commūnĭcābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | commūnĭcābo |
II sing. | commūnĭcābis |
III sing. | commūnĭcābit |
I plur. | commūnĭcabĭmus |
II plur. | commūnĭcabĭtis |
III plur. | commūnĭcābunt |
PERFETTO |
I sing. | communicavi |
II sing. | communicavisti |
III sing. | communicavit |
I plur. | communicavĭmus |
II plur. | communicavistis |
III plur. | communicavēreunt, communicavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | communicavĕram |
II sing. | communicavĕras |
III sing. | communicavĕrat |
I plur. | communicaverāmus |
II plur. | communicaverātis |
III plur. | communicavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | communicavĕro |
II sing. | communicavĕris |
III sing. | communicavĕrit |
I plur. | communicaverĭmus |
II plur. | communicaverĭtis |
III plur. | communicavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | commūnĭcem |
II sing. | commūnĭces |
III sing. | commūnĭcet |
I plur. | commūnĭcēmus |
II plur. | commūnĭcētis |
III plur. | commūnĭcent |
IMPERFETTO |
I sing. | commūnĭcārem |
II sing. | commūnĭcāres |
III sing. | commūnĭcāret |
I plur. | commūnĭcarēmus |
II plur. | commūnĭcarētis |
III plur. | commūnĭcārent |
PERFETTO |
I sing. | communicavĕrim |
II sing. | communicavĕris |
III sing. | communicavĕrit |
I plur. | communicaverĭmus |
II plur. | communicaverĭtis |
III plur. | communicavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | communicavissem |
II sing. | communicavisses |
III sing. | communicavisset |
I plur. | communicavissēmus |
II plur. | communicavissētis |
III plur. | communicavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | commūnĭca |
II plur. | commūnĭcāte |
FUTURO |
II sing. | commūnĭcāto |
III sing. | commūnĭcāto |
II plur. | commūnĭcatōte |
III plur. | commūnĭcanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
commūnĭcans, –antis |
FUTURO |
communicatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
commūnĭcāre |
PERFETTO |
communicavisse |
FUTURO |
Singolare: | communicatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | communicatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | commūnĭcandi |
Dativo: | commūnĭcando |
Accusativo: | ad commūnĭcandum |
Ablativo: | commūnĭcando |
SUPINO |
communicatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMUNICO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|