Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | cognoscor |
II sing. | cognoscĕris, cognoscĕre |
III sing. | cognoscĭtur |
I plur. | cognoscĭmur |
II plur. | cognoscimĭni |
III plur. | cognoscuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | cognoscēbar |
II sing. | cognoscebāris, cognoscebāre |
III sing. | cognoscebātur |
I plur. | cognoscebāmur |
II plur. | cognoscebamĭni |
III plur. | cognoscebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | cognoscar |
II sing. | cognoscēris, cognoscēre |
III sing. | cognoscētur |
I plur. | cognoscēmur |
II plur. | cognoscemĭni |
III plur. | cognoscentur |
PERFETTO |
I sing. | cognitus, –a, –um sum |
II sing. | cognitus, –a, –um es |
III sing. | cognitus, –a, –um est |
I plur. | cogniti, –ae, –a sumus |
II plur. | cogniti, –ae, –a estis |
III plur. | cogniti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | cognitus, –a, –um eram |
II sing. | cognitus, –a, –um eras |
III sing. | cognitus, –a, –um erat |
I plur. | cogniti, –ae, –a eramus |
II plur. | cogniti, –ae, –a eratis |
III plur. | cogniti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | cognitus, –a, –um ero |
II sing. | cognitus, –a, –um eris |
III sing. | cognitus, –a, –um erit |
I plur. | cogniti, –ae, –a erimus |
II plur. | cogniti, –ae, –a eritis |
III plur. | cogniti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | cognoscar |
II sing. | cognoscāris, cognoscāre |
III sing. | cognoscātur |
I plur. | cognoscāmur |
II plur. | cognoscamĭni |
III plur. | cognoscantur |
IMPERFETTO |
I sing. | cognoscĕrer |
II sing. | cognoscerēris, cognoscerēre |
III sing. | cognoscerētur |
I plur. | cognoscerēmur |
II plur. | cognosceremĭni |
III plur. | cognoscerentur |
PERFETTO |
I sing. | cognitus, –a, –um sim |
II sing. | cognitus, –a, –um sis |
III sing. | cognitus, –a, –um sit |
I plur. | cogniti, –ae, –a simus |
II plur. | cogniti, –ae, –a sitis |
III plur. | cogniti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | cognitus, –a, –um essem |
II sing. | cognitus, –a, –um esses |
III sing. | cognitus, –a, –um esset |
I plur. | cogniti, –ae, –a essemus |
II plur. | cogniti, –ae, –a essetis |
III plur. | cogniti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | cognoscĕre |
II plur. | cognoscimĭni |
FUTURO |
II sing. | cognoscĭtor |
III sing. | cognoscĭtor |
II plur. | – |
III plur. | cognoscuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
cognitus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
cognosci |
PERFETTO |
Singolare: | cognitus, –a, –um esse |
Plurale: | cogniti, –ae, –a esse |
FUTURO |
cognitum esse |
GERUNDIVO |
cognoscendus, –a, –um |
SUPINO |
cognitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COGNOSCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|