Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | cognōmĭnor |
| II sing. | cognōmĭnāris, cognōmĭnāre |
| III sing. | cognōmĭnātur |
| I plur. | cognōmĭnāmur |
| II plur. | cognōmĭnamĭni |
| III plur. | cognōmĭnantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | cognōmĭnābar |
| II sing. | cognōmĭnabāris, cognōmĭnabāre |
| III sing. | cognōmĭnabātur |
| I plur. | cognōmĭnabāmur |
| II plur. | cognōmĭnabamĭni |
| III plur. | cognōmĭnabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | cognōmĭnābor |
| II sing. | cognōmĭnabĕris, cognōmĭnabĕre |
| III sing. | cognōmĭnabĭtur |
| I plur. | cognōmĭnabĭmur |
| II plur. | cognōmĭnabimĭni |
| III plur. | cognōmĭnabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | cognominatus, –a, –um sum |
| II sing. | cognominatus, –a, –um es |
| III sing. | cognominatus, –a, –um est |
| I plur. | cognominati, –ae, –a sumus |
| II plur. | cognominati, –ae, –a estis |
| III plur. | cognominati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | cognominatus, –a, –um eram |
| II sing. | cognominatus, –a, –um eras |
| III sing. | cognominatus, –a, –um erat |
| I plur. | cognominati, –ae, –a eramus |
| II plur. | cognominati, –ae, –a eratis |
| III plur. | cognominati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | cognominatus, –a, –um ero |
| II sing. | cognominatus, –a, –um eris |
| III sing. | cognominatus, –a, –um erit |
| I plur. | cognominati, –ae, –a erimus |
| II plur. | cognominati, –ae, –a eritis |
| III plur. | cognominati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | cognōmĭner |
| II sing. | cognōmĭnēris, cognōmĭnēre |
| III sing. | cognōmĭnētur |
| I plur. | cognōmĭnēmur |
| II plur. | cognōmĭnemĭni |
| III plur. | cognōmĭnentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | cognōmĭnārer |
| II sing. | cognōmĭnarēris, cognōmĭnarēre |
| III sing. | cognōmĭnarētur |
| I plur. | cognōmĭnarēmur |
| II plur. | cognōmĭnaremĭni |
| III plur. | cognōmĭnarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | cognominatus, –a, –um sim |
| II sing. | cognominatus, –a, –um sis |
| III sing. | cognominatus, –a, –um sit |
| I plur. | cognominati, –ae, –a simus |
| II plur. | cognominati, –ae, –a sitis |
| III plur. | cognominati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | cognominatus, –a, –um essem |
| II sing. | cognominatus, –a, –um esses |
| III sing. | cognominatus, –a, –um esset |
| I plur. | cognominati, –ae, –a essemus |
| II plur. | cognominati, –ae, –a essetis |
| III plur. | cognominati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | cognōmĭnāre |
| II plur. | cognōmĭnamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | cognōmĭnātor |
| III sing. | cognōmĭnātor |
| II plur. | – |
| III plur. | cognōmĭnantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| cognominatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| cognōmĭnāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | cognominatus, –a, –um esse |
| Plurale: | cognominati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| cognominatum esse |
| GERUNDIVO |
| cognōmĭnandus, –a, –um |
| SUPINO |
| cognominatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COGNOMINOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
