Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praetervertor |
| II sing. | praetervertĕris, praetervertĕre |
| III sing. | praetervertĭtur |
| I plur. | praetervertĭmur |
| II plur. | praetervertimĭni |
| III plur. | praetervertuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetervertēbar |
| II sing. | praetervertebāris, praetervertebāre |
| III sing. | praetervertebātur |
| I plur. | praetervertebāmur |
| II plur. | praetervertebamĭni |
| III plur. | praetervertebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praetervertar |
| II sing. | praetervertēris, praetervertēre |
| III sing. | praetervertētur |
| I plur. | praetervertēmur |
| II plur. | praetervertemĭni |
| III plur. | praetervertentur |
| PERFETTO |
| I sing. | – sum |
| II sing. | – es |
| III sing. | – est |
| I plur. | – sumus |
| II plur. | – estis |
| III plur. | – sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | – eram |
| II sing. | – eras |
| III sing. | – erat |
| I plur. | – eramus |
| II plur. | – eratis |
| III plur. | – erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | – ero |
| II sing. | – eris |
| III sing. | – erit |
| I plur. | – erimus |
| II plur. | – eritis |
| III plur. | – erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praetervertar |
| II sing. | praetervertāris, praetervertāre |
| III sing. | praetervertātur |
| I plur. | praetervertāmur |
| II plur. | praetervertamĭni |
| III plur. | praetervertantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetervertĕrer |
| II sing. | praeterverterēris, praeterverterēre |
| III sing. | praeterverterētur |
| I plur. | praeterverterēmur |
| II plur. | praeterverteremĭni |
| III plur. | praeterverterentur |
| PERFETTO |
| I sing. | – sim |
| II sing. | – sis |
| III sing. | – sit |
| I plur. | – simus |
| II plur. | – sitis |
| III plur. | – sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | – essem |
| II sing. | – esses |
| III sing. | – esset |
| I plur. | – essemus |
| II plur. | – essetis |
| III plur. | – essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praetervertĕre |
| II plur. | praetervertimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praetervertĭtor |
| III sing. | praetervertĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetervertuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| – |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praeterverti |
| PERFETTO |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| FUTURO |
| – |
| GERUNDIVO |
| praetervertendus, –a, –um |
| SUPINO |
| – |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERVERTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
