Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praetexor |
| II sing. | praetexĕris, praetexĕre |
| III sing. | praetexĭtur |
| I plur. | praetexĭmur |
| II plur. | praeteximĭni |
| III plur. | praetexuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetexēbar |
| II sing. | praetexebāris, praetexebāre |
| III sing. | praetexebātur |
| I plur. | praetexebāmur |
| II plur. | praetexebamĭni |
| III plur. | praetexebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praetexar |
| II sing. | praetexēris, praetexēre |
| III sing. | praetexētur |
| I plur. | praetexēmur |
| II plur. | praetexemĭni |
| III plur. | praetexentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praetextus, –a, –um sum |
| II sing. | praetextus, –a, –um es |
| III sing. | praetextus, –a, –um est |
| I plur. | praetexti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praetexti, –ae, –a estis |
| III plur. | praetexti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praetextus, –a, –um eram |
| II sing. | praetextus, –a, –um eras |
| III sing. | praetextus, –a, –um erat |
| I plur. | praetexti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praetexti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praetexti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praetextus, –a, –um ero |
| II sing. | praetextus, –a, –um eris |
| III sing. | praetextus, –a, –um erit |
| I plur. | praetexti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praetexti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praetexti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praetexar |
| II sing. | praetexāris, praetexāre |
| III sing. | praetexātur |
| I plur. | praetexāmur |
| II plur. | praetexamĭni |
| III plur. | praetexantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praetexĕrer |
| II sing. | praetexerēris, praetexerēre |
| III sing. | praetexerētur |
| I plur. | praetexerēmur |
| II plur. | praetexeremĭni |
| III plur. | praetexerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praetextus, –a, –um sim |
| II sing. | praetextus, –a, –um sis |
| III sing. | praetextus, –a, –um sit |
| I plur. | praetexti, –ae, –a simus |
| II plur. | praetexti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praetexti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praetextus, –a, –um essem |
| II sing. | praetextus, –a, –um esses |
| III sing. | praetextus, –a, –um esset |
| I plur. | praetexti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praetexti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praetexti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praetexĕre |
| II plur. | praeteximĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praetexĭtor |
| III sing. | praetexĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetexuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praetextus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praetexi |
| PERFETTO |
| Singolare: | praetextus, –a, –um esse |
| Plurale: | praetexti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praetextum esse |
| GERUNDIVO |
| praetexendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praetextu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETEXOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
