Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praetervĕhor - Diatesi passiva

(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervectum, praetervĕhĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praetervĕhor
 II sing. praetervĕhĕris, praetervĕhĕre
 III sing. praetervĕhĭtur
 I plur. praetervĕhĭmur
 II plur. praetervĕhimĭni
 III plur. praetervĕhuntur
IMPERFETTO
 I sing. praetervĕhēbar
 II sing. praetervĕhebāris, praetervĕhebāre
 III sing. praetervĕhebātur
 I plur. praetervĕhebāmur
 II plur. praetervĕhebamĭni
 III plur. praetervĕhebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praetervĕhar
 II sing. praetervĕhēris, praetervĕhēre
 III sing. praetervĕhētur
 I plur. praetervĕhēmur
 II plur. praetervĕhemĭni
 III plur. praetervĕhentur
PERFETTO
 I sing. praetervectus, –a, –um sum
 II sing. praetervectus, –a, –um es
 III sing. praetervectus, –a, –um est
 I plur. praetervecti, –ae, –a sumus
 II plur. praetervecti, –ae, –a estis
 III plur. praetervecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praetervectus, –a, –um eram
 II sing. praetervectus, –a, –um eras
 III sing. praetervectus, –a, –um erat
 I plur. praetervecti, –ae, –a eramus
 II plur. praetervecti, –ae, –a eratis
 III plur. praetervecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praetervectus, –a, –um ero
 II sing. praetervectus, –a, –um eris
 III sing. praetervectus, –a, –um erit
 I plur. praetervecti, –ae, –a erimus
 II plur. praetervecti, –ae, –a eritis
 III plur. praetervecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praetervĕhar
 II sing. praetervĕhāris, praetervĕhāre
 III sing. praetervĕhātur
 I plur. praetervĕhāmur
 II plur. praetervĕhamĭni
 III plur. praetervĕhantur
IMPERFETTO
 I sing. praetervĕhĕrer
 II sing. praetervĕherēris, praetervĕherēre
 III sing. praetervĕherētur
 I plur. praetervĕherēmur
 II plur. praetervĕheremĭni
 III plur. praetervĕherentur
PERFETTO
 I sing. praetervectus, –a, –um sim
 II sing. praetervectus, –a, –um sis
 III sing. praetervectus, –a, –um sit
 I plur. praetervecti, –ae, –a simus
 II plur. praetervecti, –ae, –a sitis
 III plur. praetervecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praetervectus, –a, –um essem
 II sing. praetervectus, –a, –um esses
 III sing. praetervectus, –a, –um esset
 I plur. praetervecti, –ae, –a essemus
 II plur. praetervecti, –ae, –a essetis
 III plur. praetervecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praetervĕhĕre
 II plur. praetervĕhimĭni
FUTURO
 II sing. praetervĕhĭtor
 III sing. praetervĕhĭtor
 II plur. –
 III plur. praetervĕhuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praetervectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praetervĕhi
PERFETTO
 Singolare: praetervectus, –a, –um esse
 Plurale: praetervecti, –ae, –a esse
FUTURO
 praetervectum esse
GERUNDIVO
 praetervĕhendus, –a, –um
SUPINO
 praetervectu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praetervĕho praetervertens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAETERVEHOR100}} ---CACHE---