Declinatore / Coniugatore Latino
praetervĕhor - Diatesi passiva
(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervectum, praetervĕhĕre)
verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | praetervĕhor |
II sing. | praetervĕhĕris, praetervĕhĕre |
III sing. | praetervĕhĭtur |
I plur. | praetervĕhĭmur |
II plur. | praetervĕhimĭni |
III plur. | praetervĕhuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | praetervĕhēbar |
II sing. | praetervĕhebāris, praetervĕhebāre |
III sing. | praetervĕhebātur |
I plur. | praetervĕhebāmur |
II plur. | praetervĕhebamĭni |
III plur. | praetervĕhebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | praetervĕhar |
II sing. | praetervĕhēris, praetervĕhēre |
III sing. | praetervĕhētur |
I plur. | praetervĕhēmur |
II plur. | praetervĕhemĭni |
III plur. | praetervĕhentur |
PERFETTO |
I sing. | praetervectus, –a, –um sum |
II sing. | praetervectus, –a, –um es |
III sing. | praetervectus, –a, –um est |
I plur. | praetervecti, –ae, –a sumus |
II plur. | praetervecti, –ae, –a estis |
III plur. | praetervecti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praetervectus, –a, –um eram |
II sing. | praetervectus, –a, –um eras |
III sing. | praetervectus, –a, –um erat |
I plur. | praetervecti, –ae, –a eramus |
II plur. | praetervecti, –ae, –a eratis |
III plur. | praetervecti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | praetervectus, –a, –um ero |
II sing. | praetervectus, –a, –um eris |
III sing. | praetervectus, –a, –um erit |
I plur. | praetervecti, –ae, –a erimus |
II plur. | praetervecti, –ae, –a eritis |
III plur. | praetervecti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | praetervĕhar |
II sing. | praetervĕhāris, praetervĕhāre |
III sing. | praetervĕhātur |
I plur. | praetervĕhāmur |
II plur. | praetervĕhamĭni |
III plur. | praetervĕhantur |
IMPERFETTO |
I sing. | praetervĕhĕrer |
II sing. | praetervĕherēris, praetervĕherēre |
III sing. | praetervĕherētur |
I plur. | praetervĕherēmur |
II plur. | praetervĕheremĭni |
III plur. | praetervĕherentur |
PERFETTO |
I sing. | praetervectus, –a, –um sim |
II sing. | praetervectus, –a, –um sis |
III sing. | praetervectus, –a, –um sit |
I plur. | praetervecti, –ae, –a simus |
II plur. | praetervecti, –ae, –a sitis |
III plur. | praetervecti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praetervectus, –a, –um essem |
II sing. | praetervectus, –a, –um esses |
III sing. | praetervectus, –a, –um esset |
I plur. | praetervecti, –ae, –a essemus |
II plur. | praetervecti, –ae, –a essetis |
III plur. | praetervecti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | praetervĕhĕre |
II plur. | praetervĕhimĭni |
FUTURO |
II sing. | praetervĕhĭtor |
III sing. | praetervĕhĭtor |
II plur. | – |
III plur. | praetervĕhuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
praetervectus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
praetervĕhi |
PERFETTO |
Singolare: | praetervectus, –a, –um esse |
Plurale: | praetervecti, –ae, –a esse |
FUTURO |
praetervectum esse |
GERUNDIVO |
praetervĕhendus, –a, –um |
SUPINO |
praetervectu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERVEHOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|