Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praestĭtŭor - Diatesi passiva

(praestĭtŭo, praestĭtŭis, praestitui, praestitutum, praestĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praestĭtŭor
 II sing. praestĭtŭĕris, praestĭtŭĕre
 III sing. praestĭtŭĭtur
 I plur. praestĭtŭĭmur
 II plur. praestĭtŭimĭni
 III plur. praestĭtŭuntur
IMPERFETTO
 I sing. praestĭtŭēbar
 II sing. praestĭtŭebāris, praestĭtŭebāre
 III sing. praestĭtŭebātur
 I plur. praestĭtŭebāmur
 II plur. praestĭtŭebamĭni
 III plur. praestĭtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praestĭtŭar
 II sing. praestĭtŭēris, praestĭtŭēre
 III sing. praestĭtŭētur
 I plur. praestĭtŭēmur
 II plur. praestĭtŭemĭni
 III plur. praestĭtŭentur
PERFETTO
 I sing. praestitutus, –a, –um sum
 II sing. praestitutus, –a, –um es
 III sing. praestitutus, –a, –um est
 I plur. praestituti, –ae, –a sumus
 II plur. praestituti, –ae, –a estis
 III plur. praestituti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praestitutus, –a, –um eram
 II sing. praestitutus, –a, –um eras
 III sing. praestitutus, –a, –um erat
 I plur. praestituti, –ae, –a eramus
 II plur. praestituti, –ae, –a eratis
 III plur. praestituti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praestitutus, –a, –um ero
 II sing. praestitutus, –a, –um eris
 III sing. praestitutus, –a, –um erit
 I plur. praestituti, –ae, –a erimus
 II plur. praestituti, –ae, –a eritis
 III plur. praestituti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praestĭtŭar
 II sing. praestĭtŭāris, praestĭtŭāre
 III sing. praestĭtŭātur
 I plur. praestĭtŭāmur
 II plur. praestĭtŭamĭni
 III plur. praestĭtŭantur
IMPERFETTO
 I sing. praestĭtŭĕrer
 II sing. praestĭtŭerēris, praestĭtŭerēre
 III sing. praestĭtŭerētur
 I plur. praestĭtŭerēmur
 II plur. praestĭtŭeremĭni
 III plur. praestĭtŭerentur
PERFETTO
 I sing. praestitutus, –a, –um sim
 II sing. praestitutus, –a, –um sis
 III sing. praestitutus, –a, –um sit
 I plur. praestituti, –ae, –a simus
 II plur. praestituti, –ae, –a sitis
 III plur. praestituti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praestitutus, –a, –um essem
 II sing. praestitutus, –a, –um esses
 III sing. praestitutus, –a, –um esset
 I plur. praestituti, –ae, –a essemus
 II plur. praestituti, –ae, –a essetis
 III plur. praestituti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praestĭtŭĕre
 II plur. praestĭtŭimĭni
FUTURO
 II sing. praestĭtŭĭtor
 III sing. praestĭtŭĭtor
 II plur. –
 III plur. praestĭtŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praestitutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praestĭtŭi
PERFETTO
 Singolare: praestitutus, –a, –um esse
 Plurale: praestituti, –ae, –a esse
FUTURO
 praestitutum esse
GERUNDIVO
 praestĭtŭendus, –a, –um
SUPINO
 praestitutu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praestĭtŭo praestitutūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAESTITUOR100}} ---CACHE---