DIZIONARIO LATINO OLIVETTI - Declinatore/Coniugatore Latino

Declinatore / Coniugatore Latino

(praesto, praestas, praestiti, praestatum, praestāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma

FORMA PASSIVA:

INDICATIVO

PERFETTO
I sing.	praestatus o praestitus, –a, –um sum
II sing.	praestatus o praestitus, –a, –um es
III sing.	praestatus o praestitus, –a, –um est
I plur.	praestati o praestiti, –ae, –a sumus
II plur.	praestati o praestiti, –ae, –a estis
III plur.	praestati o praestiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.	praestatus o praestitus, –a, –um eram
II sing.	praestatus o praestitus, –a, –um eras
III sing.	praestatus o praestitus, –a, –um erat
I plur.	praestati o praestiti, –ae, –a eramus
II plur.	praestati o praestiti, –ae, –a eratis
III plur.	praestati o praestiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.	praestatus o praestitus, –a, –um ero
II sing.	praestatus o praestitus, –a, –um eris
III sing.	praestatus o praestitus, –a, –um erit
I plur.	praestati o praestiti, –ae, –a erimus
II plur.	praestati o praestiti, –ae, –a eritis
III plur.	praestati o praestiti, –ae, –a erunt

CONGIUNTIVO

PERFETTO
I sing.	praestatus o praestitus, –a, –um sim
II sing.	praestatus o praestitus, –a, –um sis
III sing.	praestatus o praestitus, –a, –um sit
I plur.	praestati o praestiti, –ae, –a simus
II plur.	praestati o praestiti, –ae, –a sitis
III plur.	praestati o praestiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.	praestatus o praestitus, –a, –um essem
II sing.	praestatus o praestitus, –a, –um esses
III sing.	praestatus o praestitus, –a, –um esset
I plur.	praestati o praestiti, –ae, –a essemus
II plur.	praestati o praestiti, –ae, –a essetis
III plur.	praestati o praestiti, –ae, –a essent

INFINITO
PRESENTE
praestāri
PERFETTO
Singolare:	praestatus o praestitus, –a, –um esse
Plurale:	praestati o praestiti, –ae, –a esse
FUTURO
praestatum esse o praestitum esse
GERUNDIVO
praestandus, –a, –um
SUPINO
praestatu o praestitu