Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | praemoenĭor |
II sing. | praemoenīris, praemoenīre |
III sing. | praemoenītur |
I plur. | praemoenīmur |
II plur. | praemoenimĭni |
III plur. | praemoeniuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | praemoeniēbar |
II sing. | praemoeniebāris, praemoeniebāre |
III sing. | praemoeniebātur |
I plur. | praemoeniebāmur |
II plur. | praemoeniebamĭni |
III plur. | praemoeniebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | praemoenĭar |
II sing. | praemoeniēris, praemoeniēre |
III sing. | praemoeniētur |
I plur. | praemoeniēmur |
II plur. | praemoeniemĭni |
III plur. | praemoenientur |
PERFETTO |
I sing. | praemoenitus, –a, –um sum |
II sing. | praemoenitus, –a, –um es |
III sing. | praemoenitus, –a, –um est |
I plur. | praemoeniti, –ae, –a sumus |
II plur. | praemoeniti, –ae, –a estis |
III plur. | praemoeniti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praemoenitus, –a, –um eram |
II sing. | praemoenitus, –a, –um eras |
III sing. | praemoenitus, –a, –um erat |
I plur. | praemoeniti, –ae, –a eramus |
II plur. | praemoeniti, –ae, –a eratis |
III plur. | praemoeniti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | praemoenitus, –a, –um ero |
II sing. | praemoenitus, –a, –um eris |
III sing. | praemoenitus, –a, –um erit |
I plur. | praemoeniti, –ae, –a erimus |
II plur. | praemoeniti, –ae, –a eritis |
III plur. | praemoeniti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | praemoenĭar |
II sing. | praemoeniāris, praemoeniāre |
III sing. | praemoeniātur |
I plur. | praemoeniāmur |
II plur. | praemoeniamĭni |
III plur. | praemoeniantur |
IMPERFETTO |
I sing. | praemoenīrer |
II sing. | praemoenirēris, praemoenivirēre |
III sing. | praemoenirētur |
I plur. | praemoenirēmur |
II plur. | praemoenirēmini |
III plur. | praemoenirentur |
PERFETTO |
I sing. | praemoenitus, –a, –um sim |
II sing. | praemoenitus, –a, –um sis |
III sing. | praemoenitus, –a, –um sit |
I plur. | praemoeniti, –ae, –a simus |
II plur. | praemoeniti, –ae, –a sitis |
III plur. | praemoeniti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praemoenitus, –a, –um essem |
II sing. | praemoenitus, –a, –um esses |
III sing. | praemoenitus, –a, –um esset |
I plur. | praemoeniti, –ae, –a essemus |
II plur. | praemoeniti, –ae, –a essetis |
III plur. | praemoeniti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | praemoenīre |
II plur. | praemoenimĭni |
FUTURO |
II sing. | praemoenītor |
III sing. | praemoenītor |
II plur. | – |
III plur. | praemoeniuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
praemoenitus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
praemoenīri |
PERFETTO |
Singolare: | praemoenitus, –a, –um esse |
Plurale: | praemoeniti, –ae, –a esse |
FUTURO |
praemoenitum esse |
GERUNDIVO |
praemoeniendus, –a, –um |
SUPINO |
praemoenitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMOENIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|