Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | praemoenĭo |
| II sing. | praemoenis |
| III sing. | praemoenit |
| I plur. | praemoenīmus |
| II plur. | praemoenītis |
| III plur. | praemoenĭunt |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praemoeniēbam |
| II sing. | praemoeniēbas |
| III sing. | praemoeniēbat |
| I plur. | praemoeniebāmus |
| II plur. | praemoeniebātis |
| III plur. | praemoeniēbant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praemoenĭam |
| II sing. | praemoenĭes |
| III sing. | praemoenĭet |
| I plur. | praemoeniēmus |
| II plur. | praemoeniētis |
| III plur. | praemoenĭent |
| PERFETTO |
| I sing. | praemoenivi |
| II sing. | praemoenivisti |
| III sing. | praemoenivit |
| I plur. | praemoenivĭmus |
| II plur. | praemoenivistis |
| III plur. | praemoenivērunt, praemoenivēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praemoenivĕram |
| II sing. | praemoenivĕras |
| III sing. | praemoenivĕrat |
| I plur. | praemoeniverāmus |
| II plur. | praemoeniverātis |
| III plur. | praemoenivĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praemoenivĕro |
| II sing. | praemoenivĕris |
| III sing. | praemoenivĕrit |
| I plur. | praemoeniverĭmus |
| II plur. | praemoeniverĭtis |
| III plur. | praemoenivĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | praemoenĭam |
| II sing. | praemoenĭas |
| III sing. | praemoenĭat |
| I plur. | praemoeniāmus |
| II plur. | praemoeniātis |
| III plur. | praemoenĭant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praemoenīrem |
| II sing. | praemoenīres |
| III sing. | praemoenīret |
| I plur. | praemoenirēmus |
| II plur. | praemoenirētis |
| III plur. | praemoenīrent |
| PERFETTO |
| I sing. | praemoenivĕrim |
| II sing. | praemoenivĕris |
| III sing. | praemoenivĕrit |
| I plur. | praemoeniverĭmus |
| II plur. | praemoeniverĭtis |
| III plur. | praemoenivĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praemoenivissem |
| II sing. | praemoenivisses |
| III sing. | praemoenivisset |
| I plur. | praemoenivissēmus |
| II plur. | praemoenivissētis |
| III plur. | praemoenivissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praemoeni |
| II plur. | praemoenīte |
| FUTURO |
| II sing. | praemoenīto |
| III sing. | praemoenīto |
| II plur. | praemoenitōte |
| III plur. | praemoeniunto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| praemoeniens, –ientis |
| FUTURO |
| praemoenitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praemoenīre |
| PERFETTO |
| praemoenivisse |
| FUTURO |
| Singolare: | praemoenitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praemoenitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | praemoeniendi |
| Dativo: | praemoeniendo |
| Accusativo: | ad praemoeniendum |
| Ablativo: | praemoeniendo |
| SUPINO |
| praemoenitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMOENIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
