Declinatore / Coniugatore Latino
praegrĕdĭor - Diatesi attiva
(praegrĕdĭor, praegrĕdĕris, praegressus sum, praegrĕdi)
verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praegrĕdĭor |
| II sing. | praegrĕdĕris, praegrĕdĕre |
| III sing. | praegrĕdītur |
| I plur. | praegrĕdīmur |
| II plur. | praegrĕdimĭni |
| III plur. | praegrĕdiuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praegrĕdiēbar |
| II sing. | praegrĕdiebāris, praegrĕdiebāre |
| III sing. | praegrĕdiebātur |
| I plur. | praegrĕdiebāmur |
| II plur. | praegrĕdiebamĭni |
| III plur. | praegrĕdiebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praegrĕdĭar |
| II sing. | praegrĕdiēris, praegrĕdiēre |
| III sing. | praegrĕdiētur |
| I plur. | praegrĕdiēmur |
| II plur. | praegrĕdiemĭni |
| III plur. | praegrĕdientur |
| PERFETTO |
| I sing. | praegressus, –a, –um sum |
| II sing. | praegressus, –a, –um es |
| III sing. | praegressus, –a, –um est |
| I plur. | praegressi, –ae, –a sumus |
| II plur. | praegressi, –ae, –a estis |
| III plur. | praegressi, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praegressus, –a, –um eram |
| II sing. | praegressus, –a, –um eras |
| III sing. | praegressus, –a, –um erat |
| I plur. | praegressi, –ae, –a eramus |
| II plur. | praegressi, –ae, –a eratis |
| III plur. | praegressi, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praegressus, –a, –um ero |
| II sing. | praegressus, –a, –um eris |
| III sing. | praegressus, –a, –um erit |
| I plur. | praegressi, –ae, –a erimus |
| II plur. | praegressi, –ae, –a eritis |
| III plur. | praegressi, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praegrĕdĭar |
| II sing. | praegrĕdiāris, praegrĕdiāre |
| III sing. | praegrĕdiātur |
| I plur. | praegrĕdiāmur |
| II plur. | praegrĕdiamĭni |
| III plur. | praegrĕdiantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praegrĕdĕrer |
| II sing. | praegrĕderēris, praegrĕderēre |
| III sing. | praegrĕderētur |
| I plur. | praegrĕderēmur |
| II plur. | praegrĕderēmini |
| III plur. | praegrĕderentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praegressus, –a, –um sim |
| II sing. | praegressus, –a, –um sis |
| III sing. | praegressus, –a, –um sit |
| I plur. | praegressi, –ae, –a simus |
| II plur. | praegressi, –ae, –a sitis |
| III plur. | praegressi, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praegressus, –a, –um essem |
| II sing. | praegressus, –a, –um esses |
| III sing. | praegressus, –a, –um esset |
| I plur. | praegressi, –ae, –a essemus |
| II plur. | praegressi, –ae, –a essetis |
| III plur. | praegressi, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praegrĕdĕre |
| II plur. | praegrĕdimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praegrĕdītor |
| III sing. | praegrĕdītor |
| II plur. | – |
| III plur. | praegrĕdiuntor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praegrĕdi |
| PERFETTO |
| Singolare: | praegressus, –a, –um esse |
| Plurale: | praegressi, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | praegressūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praegressūros, –as, –a esse |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| praegrĕdiens, –ientis |
| FUTURO |
| praegressūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | praegressum |
| Passivo: | praegressu |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | praegrĕdiendi |
| Dativo: | praegrĕdiendo |
| Accusativo: | praegrĕdiendum |
| Ablativo: | praegrĕdiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| praegrĕdiendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEGREDIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
