Declinatore / Coniugatore Latino
praegrăvo - Diatesi attiva
(praegrăvo, praegrăvas, praegravavi, praegravatum, praegrăvāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
| PRESENTE |
| I sing. | praegrăvo |
| II sing. | praegrăvas |
| III sing. | praegrăvat |
| I plur. | praegrăvāmus |
| II plur. | praegrăvātis |
| III plur. | praegrăvant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praegrăvābam |
| II sing. | praegrăvābas |
| III sing. | praegrăvābat |
| I plur. | praegrăvabāmus |
| II plur. | praegrăvabātis |
| III plur. | praegrăvābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praegrăvābo |
| II sing. | praegrăvābis |
| III sing. | praegrăvābit |
| I plur. | praegrăvabĭmus |
| II plur. | praegrăvabĭtis |
| III plur. | praegrăvābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | praegravavi |
| II sing. | praegravavisti |
| III sing. | praegravavit |
| I plur. | praegravavĭmus |
| II plur. | praegravavistis |
| III plur. | praegravavēreunt, praegravavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praegravavĕram |
| II sing. | praegravavĕras |
| III sing. | praegravavĕrat |
| I plur. | praegravaverāmus |
| II plur. | praegravaverātis |
| III plur. | praegravavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praegravavĕro |
| II sing. | praegravavĕris |
| III sing. | praegravavĕrit |
| I plur. | praegravaverĭmus |
| II plur. | praegravaverĭtis |
| III plur. | praegravavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | praegrăvem |
| II sing. | praegrăves |
| III sing. | praegrăvet |
| I plur. | praegrăvēmus |
| II plur. | praegrăvētis |
| III plur. | praegrăvent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praegrăvārem |
| II sing. | praegrăvāres |
| III sing. | praegrăvāret |
| I plur. | praegrăvarēmus |
| II plur. | praegrăvarētis |
| III plur. | praegrăvārent |
| PERFETTO |
| I sing. | praegravavĕrim |
| II sing. | praegravavĕris |
| III sing. | praegravavĕrit |
| I plur. | praegravaverĭmus |
| II plur. | praegravaverĭtis |
| III plur. | praegravavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praegravavissem |
| II sing. | praegravavisses |
| III sing. | praegravavisset |
| I plur. | praegravavissēmus |
| II plur. | praegravavissētis |
| III plur. | praegravavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praegrăva |
| II plur. | praegrăvāte |
| FUTURO |
| II sing. | praegrăvāto |
| III sing. | praegrăvāto |
| II plur. | praegrăvatōte |
| III plur. | praegrăvanto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| praegrăvans, –antis |
| FUTURO |
| praegravatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praegrăvāre |
| PERFETTO |
| praegravavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | praegravatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praegravatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | praegrăvandi |
| Dativo: | praegrăvando |
| Accusativo: | ad praegrăvandum |
| Ablativo: | praegrăvando |
| SUPINO |
| praegravatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEGRAVO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
