Declinatore / Coniugatore Latino
praegrăvor - Diatesi passiva
(praegrăvo, praegrăvas, praegravavi, praegravatum, praegrăvāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | praegrăvor |
II sing. | praegrăvāris, praegrăvāre |
III sing. | praegrăvātur |
I plur. | praegrăvāmur |
II plur. | praegrăvamĭni |
III plur. | praegrăvantur |
IMPERFETTO |
I sing. | praegrăvābar |
II sing. | praegrăvabāris, praegrăvabāre |
III sing. | praegrăvabātur |
I plur. | praegrăvabāmur |
II plur. | praegrăvabamĭni |
III plur. | praegrăvabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | praegrăvābor |
II sing. | praegrăvabĕris, praegrăvabĕre |
III sing. | praegrăvabĭtur |
I plur. | praegrăvabĭmur |
II plur. | praegrăvabimĭni |
III plur. | praegrăvabuntur |
PERFETTO |
I sing. | praegravatus, –a, –um sum |
II sing. | praegravatus, –a, –um es |
III sing. | praegravatus, –a, –um est |
I plur. | praegravati, –ae, –a sumus |
II plur. | praegravati, –ae, –a estis |
III plur. | praegravati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praegravatus, –a, –um eram |
II sing. | praegravatus, –a, –um eras |
III sing. | praegravatus, –a, –um erat |
I plur. | praegravati, –ae, –a eramus |
II plur. | praegravati, –ae, –a eratis |
III plur. | praegravati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | praegravatus, –a, –um ero |
II sing. | praegravatus, –a, –um eris |
III sing. | praegravatus, –a, –um erit |
I plur. | praegravati, –ae, –a erimus |
II plur. | praegravati, –ae, –a eritis |
III plur. | praegravati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | praegrăver |
II sing. | praegrăvēris, praegrăvēre |
III sing. | praegrăvētur |
I plur. | praegrăvēmur |
II plur. | praegrăvemĭni |
III plur. | praegrăventur |
IMPERFETTO |
I sing. | praegrăvārer |
II sing. | praegrăvarēris, praegrăvarēre |
III sing. | praegrăvarētur |
I plur. | praegrăvarēmur |
II plur. | praegrăvaremĭni |
III plur. | praegrăvarentur |
PERFETTO |
I sing. | praegravatus, –a, –um sim |
II sing. | praegravatus, –a, –um sis |
III sing. | praegravatus, –a, –um sit |
I plur. | praegravati, –ae, –a simus |
II plur. | praegravati, –ae, –a sitis |
III plur. | praegravati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | praegravatus, –a, –um essem |
II sing. | praegravatus, –a, –um esses |
III sing. | praegravatus, –a, –um esset |
I plur. | praegravati, –ae, –a essemus |
II plur. | praegravati, –ae, –a essetis |
III plur. | praegravati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | praegrăvāre |
II plur. | praegrăvamĭni |
FUTURO |
II sing. | praegrăvātor |
III sing. | praegrăvātor |
II plur. | – |
III plur. | praegrăvantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
praegravatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
praegrăvāri |
PERFETTO |
Singolare: | praegravatus, –a, –um esse |
Plurale: | praegravati, –ae, –a esse |
FUTURO |
praegravatum esse |
GERUNDIVO |
praegrăvandus, –a, –um |
SUPINO |
praegravatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEGRAVOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|