Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praegrăvor - Diatesi passiva

(praegrăvo, praegrăvas, praegravavi, praegravatum, praegrăvāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praegrăvor
 II sing. praegrăvāris, praegrăvāre
 III sing. praegrăvātur
 I plur. praegrăvāmur
 II plur. praegrăvamĭni
 III plur. praegrăvantur
IMPERFETTO
 I sing. praegrăvābar
 II sing. praegrăvabāris, praegrăvabāre
 III sing. praegrăvabātur
 I plur. praegrăvabāmur
 II plur. praegrăvabamĭni
 III plur. praegrăvabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praegrăvābor
 II sing. praegrăvabĕris, praegrăvabĕre
 III sing. praegrăvabĭtur
 I plur. praegrăvabĭmur
 II plur. praegrăvabimĭni
 III plur. praegrăvabuntur
PERFETTO
 I sing. praegravatus, –a, –um sum
 II sing. praegravatus, –a, –um es
 III sing. praegravatus, –a, –um est
 I plur. praegravati, –ae, –a sumus
 II plur. praegravati, –ae, –a estis
 III plur. praegravati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praegravatus, –a, –um eram
 II sing. praegravatus, –a, –um eras
 III sing. praegravatus, –a, –um erat
 I plur. praegravati, –ae, –a eramus
 II plur. praegravati, –ae, –a eratis
 III plur. praegravati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praegravatus, –a, –um ero
 II sing. praegravatus, –a, –um eris
 III sing. praegravatus, –a, –um erit
 I plur. praegravati, –ae, –a erimus
 II plur. praegravati, –ae, –a eritis
 III plur. praegravati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praegrăver
 II sing. praegrăvēris, praegrăvēre
 III sing. praegrăvētur
 I plur. praegrăvēmur
 II plur. praegrăvemĭni
 III plur. praegrăventur
IMPERFETTO
 I sing. praegrăvārer
 II sing. praegrăvarēris, praegrăvarēre
 III sing. praegrăvarētur
 I plur. praegrăvarēmur
 II plur. praegrăvaremĭni
 III plur. praegrăvarentur
PERFETTO
 I sing. praegravatus, –a, –um sim
 II sing. praegravatus, –a, –um sis
 III sing. praegravatus, –a, –um sit
 I plur. praegravati, –ae, –a simus
 II plur. praegravati, –ae, –a sitis
 III plur. praegravati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praegravatus, –a, –um essem
 II sing. praegravatus, –a, –um esses
 III sing. praegravatus, –a, –um esset
 I plur. praegravati, –ae, –a essemus
 II plur. praegravati, –ae, –a essetis
 III plur. praegravati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praegrăvāre
 II plur. praegrăvamĭni
FUTURO
 II sing. praegrăvātor
 III sing. praegrăvātor
 II plur. –
 III plur. praegrăvantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praegravatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praegrăvāri
PERFETTO
 Singolare: praegravatus, –a, –um esse
 Plurale: praegravati, –ae, –a esse
FUTURO
 praegravatum esse
GERUNDIVO
 praegrăvandus, –a, –um
SUPINO
 praegravatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praegrăvo praegrĕdiens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEGRAVOR100}} ---CACHE---