Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praefringor |
| II sing. | praefringĕris, praefringĕre |
| III sing. | praefringĭtur |
| I plur. | praefringĭmur |
| II plur. | praefringimĭni |
| III plur. | praefringuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praefringēbar |
| II sing. | praefringebāris, praefringebāre |
| III sing. | praefringebātur |
| I plur. | praefringebāmur |
| II plur. | praefringebamĭni |
| III plur. | praefringebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praefringar |
| II sing. | praefringēris, praefringēre |
| III sing. | praefringētur |
| I plur. | praefringēmur |
| II plur. | praefringemĭni |
| III plur. | praefringentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praefractus, –a, –um sum |
| II sing. | praefractus, –a, –um es |
| III sing. | praefractus, –a, –um est |
| I plur. | praefracti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praefracti, –ae, –a estis |
| III plur. | praefracti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praefractus, –a, –um eram |
| II sing. | praefractus, –a, –um eras |
| III sing. | praefractus, –a, –um erat |
| I plur. | praefracti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praefracti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praefracti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praefractus, –a, –um ero |
| II sing. | praefractus, –a, –um eris |
| III sing. | praefractus, –a, –um erit |
| I plur. | praefracti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praefracti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praefracti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praefringar |
| II sing. | praefringāris, praefringāre |
| III sing. | praefringātur |
| I plur. | praefringāmur |
| II plur. | praefringamĭni |
| III plur. | praefringantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praefringĕrer |
| II sing. | praefringerēris, praefringerēre |
| III sing. | praefringerētur |
| I plur. | praefringerēmur |
| II plur. | praefringeremĭni |
| III plur. | praefringerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praefractus, –a, –um sim |
| II sing. | praefractus, –a, –um sis |
| III sing. | praefractus, –a, –um sit |
| I plur. | praefracti, –ae, –a simus |
| II plur. | praefracti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praefracti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praefractus, –a, –um essem |
| II sing. | praefractus, –a, –um esses |
| III sing. | praefractus, –a, –um esset |
| I plur. | praefracti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praefracti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praefracti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praefringĕre |
| II plur. | praefringimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praefringĭtor |
| III sing. | praefringĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praefringuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praefractus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praefringi |
| PERFETTO |
| Singolare: | praefractus, –a, –um esse |
| Plurale: | praefracti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praefractum esse |
| GERUNDIVO |
| praefringendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praefractu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFRINGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
