Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praefĭcĭor - Diatesi passiva

(praefĭcĭo, praefĭcis, praefeci, praefectum, praefĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praefĭcĭor
 II sing. praefĭcĕris, praefĭcĕre
 III sing. praefĭcĭtur
 I plur. praefĭcĭmur
 II plur. praefĭcimĭni
 III plur. praefĭciuntur
IMPERFETTO
 I sing. praefĭciēbar
 II sing. praefĭciebāris, praefĭciebāre
 III sing. praefĭciebātur
 I plur. praefĭciebāmur
 II plur. praefĭciebamĭni
 III plur. praefĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praefĭcĭar
 II sing. praefĭciēris, praefĭciēre
 III sing. praefĭciētur
 I plur. praefĭciēmur
 II plur. praefĭciemĭni
 III plur. praefĭcientur
PERFETTO
 I sing. praefectus, –a, –um sum
 II sing. praefectus, –a, –um es
 III sing. praefectus, –a, –um est
 I plur. praefecti, –ae, –a sumus
 II plur. praefecti, –ae, –a estis
 III plur. praefecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praefectus, –a, –um eram
 II sing. praefectus, –a, –um eras
 III sing. praefectus, –a, –um erat
 I plur. praefecti, –ae, –a eramus
 II plur. praefecti, –ae, –a eratis
 III plur. praefecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praefectus, –a, –um ero
 II sing. praefectus, –a, –um eris
 III sing. praefectus, –a, –um erit
 I plur. praefecti, –ae, –a erimus
 II plur. praefecti, –ae, –a eritis
 III plur. praefecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praefĭcĭar
 II sing. praefĭciāris, praefĭciāre
 III sing. praefĭciātur
 I plur. praefĭciāmur
 II plur. praefĭciamĭni
 III plur. praefĭciantur
IMPERFETTO
 I sing. praefĭcĕrer
 II sing. praefĭcerēris, praefĭcerēre
 III sing. praefĭcerētur
 I plur. praefĭcerēmur
 II plur. praefĭceremĭni
 III plur. praefĭcerentur
PERFETTO
 I sing. praefectus, –a, –um sim
 II sing. praefectus, –a, –um sis
 III sing. praefectus, –a, –um sit
 I plur. praefecti, –ae, –a simus
 II plur. praefecti, –ae, –a sitis
 III plur. praefecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praefectus, –a, –um essem
 II sing. praefectus, –a, –um esses
 III sing. praefectus, –a, –um esset
 I plur. praefecti, –ae, –a essemus
 II plur. praefecti, –ae, –a essetis
 III plur. praefecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. –
 II plur. –
FUTURO
 II sing. –
 III sing. –
 II plur. –
 III plur. –
PARTICIPIO
PERFETTO
 praefectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praefĭci
PERFETTO
 Singolare: praefectus, –a, –um esse
 Plurale: praefecti, –ae, –a esse
FUTURO
 praefectum esse
GERUNDIVO
 praefĭciendus, –a, –um
SUPINO
 praefectu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praefĭcĭo praefīdens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEFICIOR100}} ---CACHE---