Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praefestīnor - Diatesi passiva

(praefestīno, praefestīnas, praefestinavi, praefestinatum, praefestīnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praefestīnor
 II sing. praefestīnāris, praefestīnāre
 III sing. praefestīnātur
 I plur. praefestīnāmur
 II plur. praefestīnamĭni
 III plur. praefestīnantur
IMPERFETTO
 I sing. praefestīnābar
 II sing. praefestīnabāris, praefestīnabāre
 III sing. praefestīnabātur
 I plur. praefestīnabāmur
 II plur. praefestīnabamĭni
 III plur. praefestīnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praefestīnābor
 II sing. praefestīnabĕris, praefestīnabĕre
 III sing. praefestīnabĭtur
 I plur. praefestīnabĭmur
 II plur. praefestīnabimĭni
 III plur. praefestīnabuntur
PERFETTO
 I sing. praefestinatus, –a, –um sum
 II sing. praefestinatus, –a, –um es
 III sing. praefestinatus, –a, –um est
 I plur. praefestinati, –ae, –a sumus
 II plur. praefestinati, –ae, –a estis
 III plur. praefestinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praefestinatus, –a, –um eram
 II sing. praefestinatus, –a, –um eras
 III sing. praefestinatus, –a, –um erat
 I plur. praefestinati, –ae, –a eramus
 II plur. praefestinati, –ae, –a eratis
 III plur. praefestinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praefestinatus, –a, –um ero
 II sing. praefestinatus, –a, –um eris
 III sing. praefestinatus, –a, –um erit
 I plur. praefestinati, –ae, –a erimus
 II plur. praefestinati, –ae, –a eritis
 III plur. praefestinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praefestīner
 II sing. praefestīnēris, praefestīnēre
 III sing. praefestīnētur
 I plur. praefestīnēmur
 II plur. praefestīnemĭni
 III plur. praefestīnentur
IMPERFETTO
 I sing. praefestīnārer
 II sing. praefestīnarēris, praefestīnarēre
 III sing. praefestīnarētur
 I plur. praefestīnarēmur
 II plur. praefestīnaremĭni
 III plur. praefestīnarentur
PERFETTO
 I sing. praefestinatus, –a, –um sim
 II sing. praefestinatus, –a, –um sis
 III sing. praefestinatus, –a, –um sit
 I plur. praefestinati, –ae, –a simus
 II plur. praefestinati, –ae, –a sitis
 III plur. praefestinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praefestinatus, –a, –um essem
 II sing. praefestinatus, –a, –um esses
 III sing. praefestinatus, –a, –um esset
 I plur. praefestinati, –ae, –a essemus
 II plur. praefestinati, –ae, –a essetis
 III plur. praefestinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praefestīnāre
 II plur. praefestīnamĭni
FUTURO
 II sing. praefestīnātor
 III sing. praefestīnātor
 II plur. –
 III plur. praefestīnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praefestinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praefestīnāri
PERFETTO
 Singolare: praefestinatus, –a, –um esse
 Plurale: praefestinati, –ae, –a esse
FUTURO
 praefestinatum esse
GERUNDIVO
 praefestīnandus, –a, –um
SUPINO
 praefestinatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praefestīno praefĭca  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEFESTINOR100}} ---CACHE---