Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | nōbĭlĭtor |
| II sing. | nōbĭlĭtāris, nōbĭlĭtāre |
| III sing. | nōbĭlĭtātur |
| I plur. | nōbĭlĭtāmur |
| II plur. | nōbĭlĭtamĭni |
| III plur. | nōbĭlĭtantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | nōbĭlĭtābar |
| II sing. | nōbĭlĭtabāris, nōbĭlĭtabāre |
| III sing. | nōbĭlĭtabātur |
| I plur. | nōbĭlĭtabāmur |
| II plur. | nōbĭlĭtabamĭni |
| III plur. | nōbĭlĭtabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | nōbĭlĭtābor |
| II sing. | nōbĭlĭtabĕris, nōbĭlĭtabĕre |
| III sing. | nōbĭlĭtabĭtur |
| I plur. | nōbĭlĭtabĭmur |
| II plur. | nōbĭlĭtabimĭni |
| III plur. | nōbĭlĭtabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | nobilitatus, –a, –um sum |
| II sing. | nobilitatus, –a, –um es |
| III sing. | nobilitatus, –a, –um est |
| I plur. | nobilitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | nobilitati, –ae, –a estis |
| III plur. | nobilitati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | nobilitatus, –a, –um eram |
| II sing. | nobilitatus, –a, –um eras |
| III sing. | nobilitatus, –a, –um erat |
| I plur. | nobilitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | nobilitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | nobilitati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | nobilitatus, –a, –um ero |
| II sing. | nobilitatus, –a, –um eris |
| III sing. | nobilitatus, –a, –um erit |
| I plur. | nobilitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | nobilitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | nobilitati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | nōbĭlĭter |
| II sing. | nōbĭlĭtēris, nōbĭlĭtēre |
| III sing. | nōbĭlĭtētur |
| I plur. | nōbĭlĭtēmur |
| II plur. | nōbĭlĭtemĭni |
| III plur. | nōbĭlĭtentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | nōbĭlĭtārer |
| II sing. | nōbĭlĭtarēris, nōbĭlĭtarēre |
| III sing. | nōbĭlĭtarētur |
| I plur. | nōbĭlĭtarēmur |
| II plur. | nōbĭlĭtaremĭni |
| III plur. | nōbĭlĭtarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | nobilitatus, –a, –um sim |
| II sing. | nobilitatus, –a, –um sis |
| III sing. | nobilitatus, –a, –um sit |
| I plur. | nobilitati, –ae, –a simus |
| II plur. | nobilitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | nobilitati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | nobilitatus, –a, –um essem |
| II sing. | nobilitatus, –a, –um esses |
| III sing. | nobilitatus, –a, –um esset |
| I plur. | nobilitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | nobilitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | nobilitati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | nōbĭlĭtāre |
| II plur. | nōbĭlĭtamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | nōbĭlĭtātor |
| III sing. | nōbĭlĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | nōbĭlĭtantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| nobilitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| nōbĭlĭtāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | nobilitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | nobilitati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| nobilitatum esse |
| GERUNDIVO |
| nōbĭlĭtandus, –a, –um |
| SUPINO |
| nobilitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:NOBILITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
