Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | nōbĭlĭto |
| II sing. | nōbĭlĭtas |
| III sing. | nōbĭlĭtat |
| I plur. | nōbĭlĭtāmus |
| II plur. | nōbĭlĭtātis |
| III plur. | nōbĭlĭtant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | nōbĭlĭtābam |
| II sing. | nōbĭlĭtābas |
| III sing. | nōbĭlĭtābat |
| I plur. | nōbĭlĭtabāmus |
| II plur. | nōbĭlĭtabātis |
| III plur. | nōbĭlĭtābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | nōbĭlĭtābo |
| II sing. | nōbĭlĭtābis |
| III sing. | nōbĭlĭtābit |
| I plur. | nōbĭlĭtabĭmus |
| II plur. | nōbĭlĭtabĭtis |
| III plur. | nōbĭlĭtābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | nobilitavi |
| II sing. | nobilitavisti |
| III sing. | nobilitavit |
| I plur. | nobilitavĭmus |
| II plur. | nobilitavistis |
| III plur. | nobilitavērunt, nobilitavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | nobilitavĕram |
| II sing. | nobilitavĕras |
| III sing. | nobilitavĕrat |
| I plur. | nobilitaverāmus |
| II plur. | nobilitaverātis |
| III plur. | nobilitavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | nobilitavĕro |
| II sing. | nobilitavĕris |
| III sing. | nobilitavĕrit |
| I plur. | nobilitaverĭmus |
| II plur. | nobilitaverĭtis |
| III plur. | nobilitavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | nōbĭlĭtem |
| II sing. | nōbĭlĭtes |
| III sing. | nōbĭlĭtet |
| I plur. | nōbĭlĭtēmus |
| II plur. | nōbĭlĭtētis |
| III plur. | nōbĭlĭtent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | nōbĭlĭtārem |
| II sing. | nōbĭlĭtāres |
| III sing. | nōbĭlĭtāret |
| I plur. | nōbĭlĭtarēmus |
| II plur. | nōbĭlĭtarētis |
| III plur. | nōbĭlĭtārent |
| PERFETTO |
| I sing. | nobilitavĕrim |
| II sing. | nobilitavĕris |
| III sing. | nobilitavĕrit |
| I plur. | nobilitaverĭmus |
| II plur. | nobilitaverĭtis |
| III plur. | nobilitavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | nobilitavissem |
| II sing. | nobilitavisses |
| III sing. | nobilitavisset |
| I plur. | nobilitavissēmus |
| II plur. | nobilitavissētis |
| III plur. | nobilitavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | nōbĭlĭta |
| II plur. | nōbĭlĭtāte |
| FUTURO |
| II sing. | nōbĭlĭtāto |
| III sing. | nōbĭlĭtāto |
| II plur. | nōbĭlĭtatōte |
| III plur. | nōbĭlĭtanto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| nōbĭlĭtans, –antis |
| FUTURO |
| nobilitatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| nōbĭlĭtāre |
| PERFETTO |
| nobilitavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | nobilitatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | nobilitatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | nōbĭlĭtandi |
| Dativo: | nōbĭlĭtando |
| Accusativo: | ad nōbĭlĭtandum |
| Ablativo: | nōbĭlĭtando |
| SUPINO |
| nobilitatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:NOBILITO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
