Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mĕrĭtor - Diatesi passiva

(mĕrĭto, mĕrĭtas, meritavi, meritatum, mĕrĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mĕrĭtor
 II sing. mĕrĭtāris, mĕrĭtāre
 III sing. mĕrĭtātur
 I plur. mĕrĭtāmur
 II plur. mĕrĭtamĭni
 III plur. mĕrĭtantur
IMPERFETTO
 I sing. mĕrĭtābar
 II sing. mĕrĭtabāris, mĕrĭtabāre
 III sing. mĕrĭtabātur
 I plur. mĕrĭtabāmur
 II plur. mĕrĭtabamĭni
 III plur. mĕrĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mĕrĭtābor
 II sing. mĕrĭtabĕris, mĕrĭtabĕre
 III sing. mĕrĭtabĭtur
 I plur. mĕrĭtabĭmur
 II plur. mĕrĭtabimĭni
 III plur. mĕrĭtabuntur
PERFETTO
 I sing. meritatus, –a, –um sum
 II sing. meritatus, –a, –um es
 III sing. meritatus, –a, –um est
 I plur. meritati, –ae, –a sumus
 II plur. meritati, –ae, –a estis
 III plur. meritati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. meritatus, –a, –um eram
 II sing. meritatus, –a, –um eras
 III sing. meritatus, –a, –um erat
 I plur. meritati, –ae, –a eramus
 II plur. meritati, –ae, –a eratis
 III plur. meritati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. meritatus, –a, –um ero
 II sing. meritatus, –a, –um eris
 III sing. meritatus, –a, –um erit
 I plur. meritati, –ae, –a erimus
 II plur. meritati, –ae, –a eritis
 III plur. meritati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mĕrĭter
 II sing. mĕrĭtēris, mĕrĭtēre
 III sing. mĕrĭtētur
 I plur. mĕrĭtēmur
 II plur. mĕrĭtemĭni
 III plur. mĕrĭtentur
IMPERFETTO
 I sing. mĕrĭtārer
 II sing. mĕrĭtarēris, mĕrĭtarēre
 III sing. mĕrĭtarētur
 I plur. mĕrĭtarēmur
 II plur. mĕrĭtaremĭni
 III plur. mĕrĭtarentur
PERFETTO
 I sing. meritatus, –a, –um sim
 II sing. meritatus, –a, –um sis
 III sing. meritatus, –a, –um sit
 I plur. meritati, –ae, –a simus
 II plur. meritati, –ae, –a sitis
 III plur. meritati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. meritatus, –a, –um essem
 II sing. meritatus, –a, –um esses
 III sing. meritatus, –a, –um esset
 I plur. meritati, –ae, –a essemus
 II plur. meritati, –ae, –a essetis
 III plur. meritati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mĕrĭtāre
 II plur. mĕrĭtamĭni
FUTURO
 II sing. mĕrĭtātor
 III sing. mĕrĭtātor
 II plur. –
 III plur. mĕrĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 meritatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 mĕrĭtāri
PERFETTO
 Singolare: meritatus, –a, –um esse
 Plurale: meritati, –ae, –a esse
FUTURO
 meritatum esse
GERUNDIVO
 mĕrĭtandus, –a, –um
SUPINO
 meritatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  mĕrĭtō mĕrĭtōrĭum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MERITOR100}} ---CACHE---