Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | marmŏror |
II sing. | marmŏrāris, marmŏrāre |
III sing. | marmŏrātur |
I plur. | marmŏrāmur |
II plur. | marmŏramĭni |
III plur. | marmŏrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | marmŏrābar |
II sing. | marmŏrabāris, marmŏrabāre |
III sing. | marmŏrabātur |
I plur. | marmŏrabāmur |
II plur. | marmŏrabamĭni |
III plur. | marmŏrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | marmŏrābor |
II sing. | marmŏrabĕris, marmŏrabĕre |
III sing. | marmŏrabĭtur |
I plur. | marmŏrabĭmur |
II plur. | marmŏrabimĭni |
III plur. | marmŏrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | marmoratus, –a, –um sum |
II sing. | marmoratus, –a, –um es |
III sing. | marmoratus, –a, –um est |
I plur. | marmorati, –ae, –a sumus |
II plur. | marmorati, –ae, –a estis |
III plur. | marmorati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | marmoratus, –a, –um eram |
II sing. | marmoratus, –a, –um eras |
III sing. | marmoratus, –a, –um erat |
I plur. | marmorati, –ae, –a eramus |
II plur. | marmorati, –ae, –a eratis |
III plur. | marmorati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | marmoratus, –a, –um ero |
II sing. | marmoratus, –a, –um eris |
III sing. | marmoratus, –a, –um erit |
I plur. | marmorati, –ae, –a erimus |
II plur. | marmorati, –ae, –a eritis |
III plur. | marmorati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | marmŏrer |
II sing. | marmŏrēris, marmŏrēre |
III sing. | marmŏrētur |
I plur. | marmŏrēmur |
II plur. | marmŏremĭni |
III plur. | marmŏrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | marmŏrārer |
II sing. | marmŏrarēris, marmŏrarēre |
III sing. | marmŏrarētur |
I plur. | marmŏrarēmur |
II plur. | marmŏraremĭni |
III plur. | marmŏrarentur |
PERFETTO |
I sing. | marmoratus, –a, –um sim |
II sing. | marmoratus, –a, –um sis |
III sing. | marmoratus, –a, –um sit |
I plur. | marmorati, –ae, –a simus |
II plur. | marmorati, –ae, –a sitis |
III plur. | marmorati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | marmoratus, –a, –um essem |
II sing. | marmoratus, –a, –um esses |
III sing. | marmoratus, –a, –um esset |
I plur. | marmorati, –ae, –a essemus |
II plur. | marmorati, –ae, –a essetis |
III plur. | marmorati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | marmŏrāre |
II plur. | marmŏramĭni |
FUTURO |
II sing. | marmŏrātor |
III sing. | marmŏrātor |
II plur. | – |
III plur. | marmŏrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
marmoratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
marmŏrāri |
PERFETTO |
Singolare: | marmoratus, –a, –um esse |
Plurale: | marmorati, –ae, –a esse |
FUTURO |
marmoratum esse |
GERUNDIVO |
marmŏrandus, –a, –um |
SUPINO |
marmoratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MARMOROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|