Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


interpōnor - Diatesi passiva

(interpōno, interpōnis, interposui, interpositum, interpōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. interpōnor
 II sing. interpōnĕris, interpōnĕre
 III sing. interpōnĭtur
 I plur. interpōnĭmur
 II plur. interpōnimĭni
 III plur. interpōnuntur
IMPERFETTO
 I sing. interpōnēbar
 II sing. interpōnebāris, interpōnebāre
 III sing. interpōnebātur
 I plur. interpōnebāmur
 II plur. interpōnebamĭni
 III plur. interpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. interpōnar
 II sing. interpōnēris, interpōnēre
 III sing. interpōnētur
 I plur. interpōnēmur
 II plur. interpōnemĭni
 III plur. interpōnentur
PERFETTO
 I sing. interpositus, –a, –um sum
 II sing. interpositus, –a, –um es
 III sing. interpositus, –a, –um est
 I plur. interpositi, –ae, –a sumus
 II plur. interpositi, –ae, –a estis
 III plur. interpositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interpositus, –a, –um eram
 II sing. interpositus, –a, –um eras
 III sing. interpositus, –a, –um erat
 I plur. interpositi, –ae, –a eramus
 II plur. interpositi, –ae, –a eratis
 III plur. interpositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. interpositus, –a, –um ero
 II sing. interpositus, –a, –um eris
 III sing. interpositus, –a, –um erit
 I plur. interpositi, –ae, –a erimus
 II plur. interpositi, –ae, –a eritis
 III plur. interpositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. interpōnar
 II sing. interpōnāris, interpōnāre
 III sing. interpōnātur
 I plur. interpōnāmur
 II plur. interpōnamĭni
 III plur. interpōnantur
IMPERFETTO
 I sing. interpōnĕrer
 II sing. interpōnerēris, interpōnerēre
 III sing. interpōnerētur
 I plur. interpōnerēmur
 II plur. interpōneremĭni
 III plur. interpōnerentur
PERFETTO
 I sing. interpositus, –a, –um sim
 II sing. interpositus, –a, –um sis
 III sing. interpositus, –a, –um sit
 I plur. interpositi, –ae, –a simus
 II plur. interpositi, –ae, –a sitis
 III plur. interpositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interpositus, –a, –um essem
 II sing. interpositus, –a, –um esses
 III sing. interpositus, –a, –um esset
 I plur. interpositi, –ae, –a essemus
 II plur. interpositi, –ae, –a essetis
 III plur. interpositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. interpōnĕre
 II plur. interpōnimĭni
FUTURO
 II sing. interpōnĭtor
 III sing. interpōnĭtor
 II plur. –
 III plur. interpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 interpositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 interpōni
PERFETTO
 Singolare: interpositus, –a, –um esse
 Plurale: interpositi, –ae, –a esse
FUTURO
 interpositum esse
GERUNDIVO
 interpōnendus, –a, –um
SUPINO
 interpositu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  interpōno interpŏsĭtĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTERPONOR100}} ---CACHE---