Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


interpōno - Diatesi attiva

(interpōno, interpōnis, interposui, interpositum, interpōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. interpōno
 II sing. interpōnis
 III sing. interpōnit
 I plur. interpōnĭmus
 II plur. interpōnĭtis
 III plur. interpōnunt
IMPERFETTO
 I sing. interpōnēbam
 II sing. interpōnēbas
 III sing. interpōnēbat
 I plur. interpōnebāmus
 II plur. interpōnebātis
 III plur. interpōnēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. interpōnam
 II sing. interpōnes
 III sing. interpōnet
 I plur. interpōnēmus
 II plur. interpōnētis
 III plur. interpōnent
PERFETTO
 I sing. interposui
 II sing. interposuisti
 III sing. interposuit
 I plur. interposuĭmus
 II plur. interposuistis
 III plur. interposuērunt, interposuēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interposuĕram
 II sing. interposuĕras
 III sing. interposuĕrat
 I plur. interposuerāmus
 II plur. interposuerātis
 III plur. interposuĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. interposuĕro
 II sing. interposuĕris
 III sing. interposuĕrit
 I plur. interposuerĭmus
 II plur. interposuerĭtis
 III plur. interposuĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. interpōnam
 II sing. interpōnas
 III sing. interpōnat
 I plur. interpōnāmus
 II plur. interpōnātis
 III plur. interpōnant
IMPERFETTO
 I sing. interpōnĕrem
 II sing. interpōnĕres
 III sing. interpōnĕret
 I plur. interpōnerēmus
 II plur. interpōnerētis
 III plur. interpōnĕrent
PERFETTO
 I sing. interposuĕrim
 II sing. interposuĕris
 III sing. interposuĕrit
 I plur. interposuerĭmus
 II plur. interposuerĭtis
 III plur. interposuĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interposuissem
 II sing. interposuisses
 III sing. interposuisset
 I plur. interposuissēmus
 II plur. interposuissētis
 III plur. interposuissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. interpōnĕ
 II plur. interpōnĭte
FUTURO
 II sing. interpōnĭto
 III sing. interpōnĭto
 II plur. interpōnitōte
 III plur. interpōnunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 interpōnens, –entis
FUTURO
 interpositūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 interpōnĕre
PERFETTO
 interposuisse
FUTURO
 Singolare: interpositūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: interpositūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: interpōnendi
 Dativo: interpōnendo
 Accusativo: ad interpōnendum
 Ablativo: interpōnendo
SUPINO
 interpositum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  interpōnens interpōnor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTERPONO100}} ---CACHE---